სატელევიზო ანალიტიკური გადაცემა „ათვლის წერტილი"

Abstract

Ethnic conflicts are a serious problem for the today’s world. Thus it requires appropriate competence and qualification to cover the issue. Besides this, political aspects are also noteworthy, because myths and narratives are created for the political reasons that occupy significant space in the media agenda. The mass media have great responsibility while broadcasting issues related to the conflicts. Especially, considering complication and dynamics of conflict.

It is of great importance how ethnic conflicts are used for the manipulation in the inner political life, triggering information storm. Later, after calming down the temperature, it is transformed into the foundation for long-term information war. During political manipulations such important issue as ethnic conflict, becomes issue of greater public interest, consequently exposing competencies not only politicians and experts, but also qualification of journalists. It is vital for the society to receive impartial and balanced information related to the ethnic conflicts, which is often impossible because of biased people engaged in the discussion of conflicts and journalists showing indifference towards the issue. Meanwhile it is interesting, what is the main motivation of those media outlets deliberately covering the problematic issue with straight line and subjective factors. It is very interesting what the share of politics and who benefits from broadcasting the problem from this point of view and not from various viewpoints.

Chaotic diversity of the Georgian media is well shown in various formats of TV or radio programs, newspaper articles or online-platforms, when discussing ethnic conflicts as one of the serious problems, central and secondary issues are mixed and priorities are lost, while special thematic program does not exist at all. Due to indifferent attitude, or lack of qualifications, Georgian media often loses when covering conflicts. The problem of media-awareness is especially exposed when the issues requiring deep and fundamental knowledge are discussed. Researchers pay great attention to this problem and at the same time, it becomes the issue of broad discussion in the society.

ეთნოკონფლიქტები უმწვავესი პრობლემაა. ამიტომაც, ამ თემის გაშუქებას შესაბამისი კომპეტენცია და კვალიფიკაცია სჭირდება. განსაკუთრებით საყურადღებოა პოლიტიკური ასპექტები, რადგან სწორედ პოლიტიკური მიზანშეწონილობის მიხედვით იქმნება მითები და ნარატივები, რაც მასმედიის დღის წესრიგში მნიშვნელოვან ადგილს იკავებს. ეთნოკონფლიქტების გაშუქებისას, მასობრივი ინფორმაციის საშუალებებს, საკითხის სიმწვავისა და დინამიკის გათვალისწინებით, დიდი პასუხისმგებლობა აკისრია. განსაკუთრებულ ყურადღებას იმსახურებს ის, თუ რა როლს ასრულებს შიდაპოლიტიკურ ცხოვრებაში ეთნოკონფლიქტების თემით მანიპულირება, რაც ხშირ შემთხვევაში საინფორმაციო შტურმის წინაპირობა, ხოლო კონფლიქტის ცხელი ფაზის გავლის შემდეგ, ხანგრძლივი საინფორმაციო ომის ფუნდამენტი ხდება. პოლიტიკური მანიპულაციების დროს ისეთი სახელმწიფოებრივად უმნიშვნელოვანესი თემა, როგორიც ეთნოკონფლიქტებია, საყოველთაო ყურადღებას ცენტრში ექცევა და, შესაბამისად, არამხოლოდ პოლიტიკოსების და სპეციალისტების კომპეტენციას, არამედ ჟურნალისტების კვალიფიკაციასაც კარგად წარმოაჩენს. საზოგადოებისთვის უმნიშვნელოვანესია ეთნოკონფლიქტებთან დაკავშირებით მიუკერძოებელი და დაბალანსებული ინფორმაციის მიღება, რაც, თემაზე საუბრით დაინტერესებული პირების მიკერძოებისა და ჟურნალისტების გულგრილობის გამო გართულებულია. საჭიროა იმის გააზრებაც, მასობრივი ინფორმაციის ამა თუ იმ საშუალებას რა მიზანი ამოძრავებს, როცა პრობლემას მიზანმიმართულად სწორხაზოვნად და სუბიექტური ფაქტორების გათვალისწინებით აშუქებს. საინტერესოა, რამდენად დიდია პოლიტიკის წილი, ვის აძლევს ხელს ეთნოკონფლიქტის სწორედ ამ კუთხით გაშუქება და არა მრავალმხრივ წარმოჩენა. ქართული მედიის ქაოტურ მრავალფეროვნებას არაერთი ფორმატის სატელევიზიო თუ რადიოგადაცემა, საგაზეთო რუბრიკა და ონლაინ-პლატფორმა კარგად წარმოაჩენს, როდესაც ეთნოკონფლიქტებზე, როგორც უსერიოზულეს პრობლემაზე საუბრისას მნიშვნელოვანი და მეორეხარისხოვანი ერთმანეთში ირევა და პრიორიტეტები იკარგება, სპეციალური თემატური გადაცემა კი არ არსებობს. კონფლიქტებზე საუბრისას ქართული მედიასივრცე გულგრილობის და არაკვალიფიციურობის გამო, ხშირად აგებს. მედიაწიგნიერების პრობლემა ყველაზე მეტად თავს იჩენს, როცა საქმე გვაქვს თემასთან, რომელიც საფუძვლიან და ღრმა ცოდნას მოითხოვს. ამ პრობლემას ყურადღებას უთმობენ მკვლევარები და, იმავდროულად, ფართო მსჯელობის საკითხია საზოგადოებაშიც.