თაღლითობის კვალიფიკაციის პრობლემური საკითხები

Abstract

ადამიანის ერთ-ერთი ძირითადი უფლება საკუთრების უფლებაა და მის მიმართ ჩადენილი დანაშაული საკმაოდ საშიშია დემოკრატიული საზოგადოებისთვის. თაღლითობა, როგორც საკუთრების წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის ერთ-ერთი სახე, საკმაოდ გავრცელებულია. ბოლო ათწლეულის განმავლობაში თაღლითობა, სტატისტიკის მიხედვით, სხვა დანაშაულებთან შედარებით მაღალი რაოდენობრივი მაჩვენებლით გამოირჩევა. ბოლო რამდენიმე წლის განმავლობაში აღნიშნული მაჩვენებელი არ შეცვლილა. ასე რომ, იგი რჩება ერთ-ერთ იმ დანაშაულთა შორის, რომლის პრევენციაც სახელმწიფოს პრიორიტეტულად მიაჩნია. 1 ნაშრომის მიზანია თაღლითობის მაკვალიფიცირებელი იმ ნიშნების აღწერა, რომლებიც გაუადვილებს სასამართლოს თაღლითობის კვალიფიკაციას. ნაშრომის მიზანს წარმოადგენს დანაშაულის პრობლემური ასპექტების განხილვა; ასევე, სასამართლო პრაქტიკის დროს დაშვებულ შეცდომებზე მითითება და თაღლითობის ზოგადი პრევენცია. გარდა ამისა, ნაშრომში მოყვანილია სასამართლო პრაქტიკის მაგალითები, რომელთა გაანალიზების საფუძველზეც გამოიკვეთება ის პრობლემები, როგორებიცაა დამთავრებული თაღლითობისა და მისი მცდელობის სტადიების გამიჯვნა; თაღლითობის განსხვავება მონათესავე დელიქტებისაგან და სხვა. ნაშრომის პირველი თავი ეთმობა საქართველოს სსკ-ის 180-ე მუხლით გათვალისწინებული დანაშაულის - თაღლითობის დეტალურ დახასიათებას. მოცემულია დანაშაულის ცნება, ქმედების შემადგენელი თითოეული ნიშანი და მათი შეფასება, დანაშაულის ობიექტური და სუბიექტური შემადგენლობის ნიშნები. განხილულია მოტყუება, როგორც დანაშაულის განუყოფელი ხერხი. მოყვანილია პრაქტიკული მაგალითები და სხვა ისეთი მნიშვნელოვანი საკითხები, რომლებიც თაღლითობას გამოარჩევს სხვა დანაშაულებისაგან და რომელთა განსაზღვრაც აუცილებელია ქმედების თაღლითობად კვალიფიკაციისათვის. ასევე, წარმოდგენილია იმ ზიანის შეფასება, რომელიც თან სდევს კონკრეტულ არამართლზომიერ ქმედებას. ამასთან, შეფასებულია უმოქმედობა, როგორც თაღლითობის ჩადენის შესაძლო ფორმა.