იოსებ გრიშაშვილი - თბილისის ტრუბადური

Abstract

The lyric inheritance of King and Meters of Georgian Poetry Galaktion Tabidze holds a honorable place in Georgian Literature. To share with his poetry is a pleasure, but the hardest process is to perceive and understand it. To analyze it is also a big responsibility. This biggest creator’s truly Georgian national poetry sorts out with the deep understanding of anguish and pain of Georgian nation, creativity and adherence of the national poem and the original use of folkloric treasure. The present work outlines the lyric inheritance of the national self-awareness. It also emphasizes that for the creator the patriotism is not ¬¬¬¬¬just a poetry topic. This is a very sensitive ground which helps us to understand his poetry. Our master’s work tries to demonstrate it. With his incredibly romantic poems Galaktion created his own, unique world of poetry, delivering the beauty of Georgian Language and elasticity of words. His lyrical inheritance takes an honorable place, to receive his lyrics is a great honor, improved perception is the most difficult process and to analyses is a great responsibility. Galaktion Tabidze is a great creator, whose poems are full of affection of Georgian national, their misfortune and devotion of traditions. He empathizes with Georgian fold and shows his patriotism. In this work it is shown that patriotism is not used only in his poems, bit patriotism is in poet’ heart. Sense of patriotism is the valuable thing for the creator and in our master’s work. It is presenter as far as possible.

საქართველოს პოეზიის მეფისა და მეტრის, გალაკტიონ ტაბიძის, ლირიკულ მემკვიდრეობას საპატიო ადგილი უჭირავს ქართულ ლიტერატურაში, მასთან ზიარება დიდი პატივია, სრულყოფილი აღქმა - ურთულესი პროცესი, ანალიზი კი - უდიდესი პასუხისმგებლობა. ამ დიდი შემოქმედის ჭეშმარიტად ქართული, ეროვნული პოეზია გამოირჩევა ერის ჭირ-ვარამის შეგნებითა, ღრმა იდეურობით, ეროვნული ლექსის ტრადიციებისადმი ერთგულებით, ხალხური ზეპირსიტყვიერების პოეტური საგანძურის ორიგინალური გამოყენებით. წინაამდებარე ნაშრომში ყურადღება სწორედ გალაკტიონ ტაბიძის პოეზიაში თავჩენილ ეროვნული თვითშეგნების გამომხატველ ლირიკულ მემკვიდრეობაზეა გამახვილებული და ხაზგასმითაა აღნიშნული, რომ პატრიოტიზმი შემოქმედისთვის მხოლოდ სალექსო თემა როდია. ეს ის გრძნობადი ნიადაგია, რომელის გათვალისწინებითაც გაიაზრება მთელი მისი პოეზია. სწორედ ამ მოსაზრების შეძლებისდაგვარ დასაბუთებას წარმოადგენს ჩვენი სამაგისტრო ნაშრომიც.