კორპორაციული საფარველის გაჭოლვა, როგორც კრედიტორთა დაცვის საგამონაკლისო ღონისძიება და პასუხისმგებლობის შეზღუდვის პრინციპიდან გადახვევა

Abstract

The principle of Piercing the Corporate Veil was developed by the Courts of the United States and represented the legal innovation, which had a great impact on the further development of the corporate law. Allowing the deprivation of limited liability by the courts was caused by the possibility of using the corporate form for fraudulent and misleading purposes. The law should not protect and encourage unlawful actions, and therefore the disregard of the corporate shielding is justified and is proportionate measure to eradicate injustice. In spite of its aim, the issue of piercing the corporate veil requires a careful approach, because it limits the Limited Liability itself and in turn influences the decisions of the potential investors. Generally, the doctrine allows to held the partners and the shareholders personally liable for the debts of the corporation and therefore have both legal and economic effect. The purpose of this work is to analyze the concept of Piercing the Corporate Veil and its influence on the corporate relations, also the determination of the basis for disregarding the Limited Liability. The expansion of this institution can generate risks for potential investors who are in the relations with the Limited Liability Corporations, for the reason of the corporate form and taking into consideration the fact that the scope of their liability is determined and the losses are predictable. However, on the other hand, for the development of the economic relations and the market, its important to provide the creditors and third parties, who are in legal relations with the corporation, with an effective measures of protection when the corporation is unable to perform their requirements. It is also important that the actions of the shareholders and the partners must be directly linked to the damages for creditors.

კორპორაციული საფარველის შეზღუდვის პრინციპი განვითარდა ამერიკის შეერთებულ შტატების სასამართლოს მიერ და წარმოადგენდა სამართლებრივ ნოვაციას, რომელმაც მნიშვნელოვანი გავლენა იქონია საკორპორაციო სამართლის შემდგომ განვითარებაზე. სასამრთლოების მიერ შეზღუდული პასუხისმგებლობის უგულებელყოფის დაშვება გამოწვეული იყო იმ შესაძლო საფრთხის თავიდან ასაცილებლად, რომელიც კორპორაციული საფარველის თაღლითური და არამართლოზმიერი მიზნებით გამოყენებას უკავშირდება. სამართალმა არ უნდა დაიცვას და წაახალისოს უკანონობა, შესაბამისად ამ თვალსაზრისიდან გამომდინარე, კორპორაციული საფარველის გაჭოლვის გამოყენება გამართლებულია და წარმოადგენს პროპორციულ საშუალებას უსამართლობის აღმოსაფხვრელად. მიუხედავად თავისი მიზნისა, კორპორაციული საფარველის გაჭოლვის საკითხი ფრთხილ მიდგომას საჭიროებს, ვინადან უკუაგდებს პსუხისმგებლობის შეზღუდვის პრინციპის მოქმედებას, რაც თავის მხრივ გავლენას ახდებს პოტენციურ ინვესტორთა გადაწყვეტილებებზე. ზოგადად დოქტრინა შესაძლებელს ხდის დადგეს პარტნიორთა და აქციონერთა პირადი პასუხისმგებლობის საკითხი კორპორაციის ვალდებულებებისთვის და შესაბამისად მის მოქმედებას აქვს როგორც სამართლებივი, ასევე ეკონომიკური ეფექტი. ნაშრომის მიზანია კორპორაციული საფარველის გაჭოლვის კონცეფციისა და მისი კორპორაციულ ურთიებთობებზე გავლენის ანალიზი, ასევე იმ წინაპირობების განსაზღვრა, რომელთა არსებობა შესაძლოა საფუძვლად დაედოს შეზღუდული პასუხისმგებლობის უგულებელყოფას. აღნიშნული ინსტიტუტის ძალზე გაფართოებამ შესაძლოა წარმოშვას რისკები პოტენციური ინვესტორებისთვის, რომლებიც შეზღუდული პასუხისმგებლობის მქონე კორპორაციებთან შედიან ურთიერთობებში, სწორედ იმ გარემოების გათვალისწინებით, რომ მათი პასუხისმგებლობის ფარგლები დადგენილია და პროგნოზირებადია შესაძლო დანაკარგებიც. თუმცა მეორეს მხრივ ეკონომიკური ურთიერთობებისა და ბაზრის განვითარებისთვის ძალზე მნიშვნელოვანია სამართალმა კრედიტორებს და მესამე პირებს, რომლებიც სამართლებრივ ურთიერთობებში იმყოფებიან კორპორაციასთან, უზრუნველყოს ისინი უფლების დაცვის ეფეტური საშუალებით, როდესაც თავად კორპორაციას არ შესწევ უნარი დააკმაყოფილოს მათი მოთხოვნები. ამასთან მნიშვნელოვანია, რომ აქციონერთა და პარტნიორთა ქმედება უშუალო კავშირში იყოს იმ ზიანთან, რომლის ანაზღაურებას ითხოვენ კრედიტორები.