საკუთრების უფლება და მისი შეზღუდვის საფუძვლები. (საქართველოსა და უცხო ქვეყნების პრაქტიკის მაგალითზე)

Abstract

ხსენებული ნაშრომის ძირითად თემას წარმოადგენს საკუთრების უფლება და მისი შეზღუდვის საფუძვლები. როგორც იურისპრუდენციის ისტორიული მემატიანე იუწყება საკუთების უფლება ჩამოაყალიბა ძველმა რომის სამართალმა, მრავალი საუკუნის გასვლასთან ერთად უფრო და უფრო იხვეწებოდა და ვითარდებოდა აღნიშნული უფლება საბოოლოოდ იგი შეერწყა იმ ძირითად უფლებათა ჩამონათვალს, რომელიც უმნიშვნელოვანეს როლს ასრულებს დამოუკიდებლი ინდივიდის არსებობაში. თითეული დემოკარატიული სახელმწიფოს მთავარი პრიორიტეტი არის ადამიანის ძირითადი უფლებების მაქსიმალური დაცვა. სწორედ აღნიშნულიდან გამომდინარე ჩვენი ქვეყნაც შედის იმ სახელმწიფოთა ჩამონათვალში, რომლებიც უზენაესი კანონით უზრუნველყოფენ ფუნდამენტური უფლებების იმპერატიულად დადგენას და იქვე უთითებენ მათი შესაძლო დარღვევის შედეგად გამოწვეული სამართლებრივი პრობლემების გადაჭრის მექანიზმებს. ვინაიდან ჩვენი კვლევა მხოლოდ საკუთრების უფლებას და მასთან დაკავშირებულ შეზღუდვებს უკავშირდება მინდა უშუალოდ განვამრტო ზოგადად მისი მნიშვნელობა, რომ ეს არის უფლება, რომელიც უზრუნველყოფილი და აღიარებულია, თუმცა ამის მიუხედავად კანონმდებელი უშვებს მისი ჩამორთმევის ან შეზღუდვის შესაძლებლობას, რომელიც გარკვეული თავისებურებებით და განსხვავებებით იჩენს თავს სხვადასხვა ქვეყნების როგორ თეორიულ ისე პრაქტიკულ სამართალში. როდესაც საკითხი ეხება საკუთრების უფლების შეზღუდვას ან და ჩამორთმევას სასიცოცხლოდ მნისვნელოვანია ამ ორის ეთმანეთისგან მკაფიოდ გამიჯვნა, რადგან თითოეული მათგანი სრულიად განსხვავებული სამართლებრივი შედგის მომტანია. ხაზგასმით უნდა აღინიშნოს, რომ საკუთრების უფლების როგორც ჩამორთმევა ისე მისი შეზღუდვა ერთმნიშვნელოვნად უნდა ემსახურებოდეს მაღალი საჯარო ინტერესის გამყარებას, ამასთანავე მნიშვნელოვანია არსებობდეს ისეთი გადაუდებელი ან და აუცილებელი საზოდგადოებრივი საჭოროება, რომელიც თავის თავში გულისხმობს მეტი სამართლებრივი სეიკეთის არსებობას, რომელიც პირდაპირი მნიშვნელობით დიდ წვლილს შეიტანს საზოგადეოების განვითარებაში.

The main topic of this paper is the right to property and the aspects for its restriction. According to the historian of jurisprudence reports, the right to property was established by ancient Roman law, and over the centuries it has become more and more sophisticated and evolved and Eventually it merged with the list of fundamental rights that play a vital role in the existence of an independent individual. The main priority of each democratic state is the maximum protection of basic human rights. Due to the above, our country is included in the list of states that provide for the imperative determination of fundamental rights by the supreme law and indicate the mechanisms for resolving legal problems caused by their possible violation. Since our research deals only with property rights and related constraints, I would like to directly explain its general meaning, it is a right that is secured and recognized, however, the legislature allows for its seizure or restriction, which with some peculiarities and differences manifests itself in different countries, In both theoretical and practical law. When it comes to limiting or depriving property rights, it is vital to clearly distinguish between the two, as each has a completely different legal composition. It should be emphasized that both the deprivation of property rights and their restriction should unequivocally serve to strengthen the high public interest, and It is important to have such urgent or necessary social necessity, which in itself implies the existence of more legal secrecy, which in a direct sense will make a great contribution to the development of societies.