დავით კლდიაშვილის სოციალურ-პოლიტიკურ კრიზისს შეწირული პერსონაჟები

Abstract

დავით კლდიაშვილი არის მწერალი, რომლის შემოქმედებაც ყველა ეპოქაში ახალ და საინტერესო სათქმელს ამბობს, ყველა თაობაში ის განსხვავებულ ემოციას იწვევს, სათქმელი კი მუდამ ერთია - დაგვანახოს საქართველოს მოსახლეობის სახე საუკუნეთა გზაგასაყარზე. აღსანიშნავია, რომ მას აქვს წერის თავისებური სტილი. იგი აღწერს ტრაგიზმითა და დრამატიზმით სავსე ცხოვრებას იუმორით, ირონით და ზოგჯერ გროტესკითაც კი. ყოველივე ეს ხშირად ხდება დაბნეულობის მიზეზი, ვინაიდან არ ესმით დავითის სათქმელი. ნათელი მაგალითია დავითის იუბილეზე შემდგარი დიალოგი, როდესაც ერთ-ერთმა მომხსენებელმა აღნიშნა თუ რა კარგად დასცინოდა დავით კლდიაშვილი შემოდგომის აზნაურებს, რომელზედაც დავითმა უპასუხა: „-ეს სიცრუეა, მე არასოდეს არავისთვის დამიცინია“ო. სამაგისტრო ნაშრომის მიზანია ყველა შესაძლო კუთხიდან დავინახოთ დავით კლდიაშვილის შემოქმედება და ჩავწვდეთ იმ ეპოქალური მნიშვნელობის სათქმელს, რაც „იუმორის“ ქვეშ დამალა ავტორმა.

Lado Kldiashvili is writer, whose work says new in all epoch, it triggers different emotions in all generation, thing to is always the same – to show us face of Gorgian people at the crossroad of ages. It must be noted, that he has his own style of writing. He describes life full of tragism and dramatism with humor, irony and sometimes, even with grotesque. All of them frequently happens because of confusion, because they cannot understand what David wanted to say. Great example is dialogue happened at Davids celebration ceremony, when one presenter said, David Kldiashvili was greatly laughing at autumn gentries, then David replied: “-It is not true, I have never laughed at anyone”. The goal of this work is to show David Kldiashvili’s work through all edges and to understand great information, which if hidden under “humor” by the author.