ღრძილის რეცესიის აღდგენა ძვლის ტვინის ღეროვანი უჯრედებისა და ადამიანის ამნიონისაგან მიღებული დეცელულარიზირებული მემბრანის გამოყენებით

Abstract

About 50% to 90% of the world population is affected by the gingival recession. Currently, it is one of the most important challenges of the dentistry since the marginal edge of the gum shifts to the mucogingival junctionwhich exposes the tooth root. The treatment methods include various conservative and surgical methods. Conservative treatment does not fully meet the clinician’s requirements, and the most commonly used surgical methods are when they transplant free tissue flaps or the ones with a vascular pedicle. Despite the positive results, the above mentioned methods of treatment have disadvantages: additional donor site, and in the cases of generalized gingival recession, an insufficient amount of tissues required for transplantation. At the same time, the risk of complications and postoperative pain increases considerably. Because of these negative effects, a constant development of new and more refined methods of treatment takes place. The objective of this study is to develop a new biologically active membrane, created by the composite of decellularized human amniotic membrane and bone marrow stem cells, for the treatment of gingival recession.

ღრძილის რეცესიით მსოფლიოს მოსახლეობის 50%-დან 90%-მდე არის დაავადებული. დღესდღეობით იგი სტომატოლოგებისათვის მნიშვნელოვან პრობლემას წარმოადგენს, რადგან ამ დროს ხდება ღრძილის მარგინალური კიდის გადანაცვლება გარდამავალი ნაოჭისაკენ, რის გამოც კბილის ფესვი შიშვლდება. ღრძილის რეცესიის სამკურნალოდ მოწოდებულია სხვადასხვა კონსერვატიული და ქირურგიული მეთოდები. კონსერვატიული მკურნალობა სრულად არ აკმაყოფილებს კლინიცისტების მოთხოვნებს, ხოლო ქირურგიული მეთოდებიდან ძირითადად გამოიყენება ქსოვილის თავისუფალი ან ფეხიანი ნაფლეთის ტრანსპლანტაცია. დადებითი შედეგის მიუხედავად მკურნალობის ზემოთ ხსენებულ მეთოდებს აქვს უარყოფითი მხარეები: დამატებით დონორი მიდამოს არსებობა და ღრძილის რეცესიის გენერალიზებული ფორმის დროს გადასანერგი ქსოვილების არასაკმარისი რაოდენობა. ასევე მნიშვნელოვნად იზრდება გართულებების რისკი და პოსტოპერაციული ტკივილი. აღნიშნული უარყოფითი მხარეების გამო მუდმივად მიმდინარეობს ღრძილის რეცესიის სამკუნალოდ ახალი, უფრო დახვეწილი მეთოდების შემუშავება. ამ კვლევის მიზანია, ღრძილის რეცესიის სამკურნალოდ შევქმნათ, ახალი ბიოლოგიურად აქტიური მემბრანა, რომელიც წარმოადგენს ადამიანის დეცელულარიზირებული ამნიონური მემბრანისა და ძვლის ტვინის ღეროვანი უჯრედების კომპოზიტს.