Burden of proof in Georgian civil procedure law

Abstract

In civil law, daily appeal to court is increasing, which is acknowledged by the Constitution. According to the Georgian legislation and the courts in the courts, it has become clear that justice should be carried out not only in terms of fairness but also in accordance with the provisions of the law. The present work deals with the most important legal institution - claiming justice. It considers evidence, value, evidence of the evidence and recommendations on the necessity of adding specific types of evidence in Georgian legislation. The present work deals with minor processes and processes that determine the quality and outcome of the judiciary. The work concerns both legislative shortcomings and their inefficiency as well as the mistakes made by the Parties, which resulted in the realization of the right of the Party. The aim of the research paper is to find out the regulations that are legitimate and practicable to prevent the full implementation of the guaranteed right of the Constitution of Georgia. Also promote the development of the law of justice as the most important law of law. The paper discusses the means and recommendations for the settlement of existing legal problems, based on the analysis of legal systems of Georgia and Georgian legislationю

სამოქალაქო სამართლებრივ ურთიერთობებში ყოველდღიურად იზრდება სასამართლოსადმი მიმართვიანობა, რაც კონსტიტუციით აღიარებული უფლებაა. საქართველოს კანონმდებლობითა და სასამართლოს მიერ დანერგილი მყარი სასამართლო პრაქტიკით, ნათელი გახდა, რომ მართლმსაჯულება უნდა განხორციელდეს არა მხოლოდ სამართლიანობის, არამედ მტკიცებითი სამართლით გათვალისწინებული წესების დაცვით. წინამდებარე ნაშრომი ეხება უმნიშვნელოვანეს სამართლებრივ ინსტიტუტს - მტკიცებით სამართალს. მასში განხილულია მტკიცებულების რაობა, მნიშვნელობა, მტკიცებულებათა სახეები და რეკომენდაციები საქართველოს კანონმდებლობაში სპეციფიკურ მტკიცებულებათა სახეობის დამატების აუცილებლობის შესახებ. წარმოდგენილ ნაშრომში განხილულია უმნიშვნეოვანესი პროცესუალურ-სამართებრივი პრობლემები, რომელებიც განსაზღვრავს მართმსაჯულების განხორციელების ხარისხსა და შედეგს. ნაშრომი შეეხება, როგორც საკანონმდებლო ხარვეზებსა და მათ არაეფექტურობას, აგრეთვე მხარეთა მიერ დაშვებულ შეცდომებს, რის შედეგადაც მხარის მიერ შეუძლებელი ხდება უფლების რეალიზება. საკვლევი ნაშრომის მიზანია გამოკვეთოს ის საკანონმდებლო და პრაქიტიკით გამყარეული რეგულაციები, რომლებიც ხელს უშლის საქართველოს კონსტიტუციით გარანტირებული უფლების სრულფასოვნად რეალიზებას. ასევე ხელი შეუწყოს მტკიცებითი სამართლის, როგორც სამართლის უმნიშვნელოვანესი დარგის განვითარებას. ნაშრომში განხილულია, არსებული სამართლებრივი პრობლემების მოწესრიგების საშუალებები და რეკომენდაციები, სხვა ქვეყნების სამართლებრივი სისტემებისა და საქართველოს კანონმდებლობის ანალიზის საფუძველზე.