სახლის გაგება აფხაზეთიდან იძულებით გადაადგილებულ პირთა სხვადასხვა თაობაში

Abstract

This paper refers perception of A HOME in different generations of IDPs from Abkhazia. Issue of IDPs and their sentiments are always important and urgent issue for Georgia. Internally displaced people are people who have left their homes but have failed to cross the state boundaries. Internally displaced persons have a hard and dangerous road, it is difficult for them to adapt to a foreign environment, and more importantly, they are suffering from a serious environmental impact. People are experiencing their daily practices and familiar surroundings, which often lead to their hard spiritual and psychological condition. The present paper deals with revealing sentiments, attitudes, feelings and experiences related to the homes rest Abkhazia and currently located in Tbilisi. Our research aims to study the sentiments of internally displaced persons with respect to their home. What is the feeling of the home when it comes to "real" and the current house. What is the imaginary and remnant in the memory home, whether it is in the experience or if it is heared. The following objectives are laid out as per the purpose: understanding A HOME in older generation who remembers their homes in Abkhazia; Understanding A HOME in young generation who does not remember / see their homes in Abkhazia; What are these similar and different sentiments in both generations to their current home and the house that they know in memory or even only have heared about them.

მოცემული ნაშრომი ეხება სახლის გაგებას აფხაზეთიდან იძულებით გადაადგილებულ პირთა სხვადასხვა თაობაში. დევნილთა საკითხი და მათთან დაკავშირებული განწყობების გაჟღერება საქართველოსთვის ყოველთვის მნიშვნელოვანი და აქტუალური საკითხია. იძულებით გადაადგილებული პირები არიან ადამიანები, რომლებმაც თავიანთი სახლები დატოვეს, მაგრამ არ გადაუკვეთავთ სახელმწიფოს საზღვრები. იძულებით გადაადგილებულ პირებს უწევთ მძიმე და სახიფათო გზის გავლა, მათთვის რთულია უცხო გარემოსთან ადაპტირება და მით უმეტეს თავის დამკვიდრება. მძიმე სოციალურ და ეკონომიკურ პრობლემებთან ერთად, პირველ რიგში იძულებით გადაადგილებული პირები სულიერ ტრავმას განიცდიან, რაც მათი ფიზიკური საცხოვრებლის უეცარი ცვლილებითაა გამოწვეული. ადამიანები წყდებიან თავიანთ ყოველდღიურ პრაქტიკასა და ნაცნობ გარემოს, რაც ხშირად მათი მძიმე სულიერი და ფსიქოლოგიური მდგომარეობის მიზეზი ხდება. სწორედ აფხაზეთში დარჩენილი და თბილისის ამჟამინდელ სახლთან დაკავშირებული სენტიმენტების, დამოკიდებულებების, შეგრძნებებისა და განცდების გამოვლენას ეხება მოცემული ნაშრომი. ჩვენი კვლევის მიზანია, იძულებით გადაადგილებულ პირთა სენტიმენტების შესწავლა საცხოვრებლის მიმართ. როგორია თავად სახლის განცდა, როდესაც საქმე ეხება „ნამდვილსა“ და ამჟამინდელ სახლს. როგორია წარმოსახვითი და მეხსიერებაში დარჩენილი საცხოვრებელი, იქნება ეს გამოცდილებაში მქონე, თუ გადმოცემით გაგებული. მიზნის შესაბამისად დასმულია შემდეგი სახის ამოცანები: სახლის გაგება უფროს თაობაში, რომელსაც ახსოვს თავიანთი სახლი აფხაზეთში; სახლის გაგება ახალგაზრდა თაობაში, რომელსაც არ ახსოვს/არ უნახავს თავიანთი სახლი აფხაზეთში; რა მსგავსი და განსხვავებული სენტიმენტებია ორივე თაობაში მათი ამჟამინდელი სახლის და იმ სახლის მიმართ, რომელიც მეხსიერებაშია ან გადმოცემით იციან.