პრო-დასავლური არასამთავრობო ორგანიზაციების როლი ნეოლიბერალიზაციის პროცესში 2003-2012 საქართველოში

Abstract

The process of neoliberalization in Georgia can be divided into two stages, the first stage involves the period from Georgian independence to the period of Rose Revolution, when the government funded by International Monetary Fund started privatization process. During this period thousands of factories were disbanded and sold as scrap metal. The second stage of neoliberatizarion can be considered the Rose Revolution. What processes started after the revolution in Georgia, what economic and social transformation took place around us, and especially the role of local donors / organizations in this process. NGOs have been formed over the years that can influence on decision-making process. In many cases, they create different discourses around which discussions are going on in Georgian society. Their work is broadly covered by the media, which also promotes their influence. Consequently, research was conducted to study “The role of pro-Western NGOs in neoliberalization process in Georgia in 2003-2012". Research aimed to determine the role of NGOs in the process of neoliberalization of the Georgian State from 2003 to 2012. According to this target, three main tasks of the study were formed: 1) To determine if the leading nongovernmental organizations have the positions on deregulation and privatization policy that begins in post-revolutionary times; 2) The role of civil society in the establishment of the idea of individual and personal responsibility (in case of success / failure); 3) How did the civil sector react to the protest of civilians who were left without social protection and were forsaken to poverty (their statements, the campaign or the responses)?. The hypothesis of this research was the following: politics produced by proWestern NGOs

came in line with the neoliberal course chosen by the government. I used the Qualitative Research Method to analyze, in particular the Content Analysis. The study showed that between 2003 and 2012 the role of a large number of NGOs was quite high in the neoliberalization process. This was well seen in projects funded by them, where almost never was allocated social priorities or financing them. The most important thing is that almost couldn't be found NGOs statments about such issues as mass privatization, environmental pollution, Labor Code, etc. They have ignored such issues as poverty, labor issues, and so forth. Their work is mostly focused on civil and political equality.

საქართველოში ნეოლიბერალიზაციის პროცესი შეგვიძლია ორ ეტაპად დავყოთ, პირველი ეტაპი მოიცავს დამოუკიდებლობის მოპოვებიდან ვარდების რევოლუციამდე პერიოდს, როდესაც სავალუტო ფონდისგან მხარდაჭერილმა მთავრობამ დაიწყო პრივატიზაციის პროცესი. ამ პერიოდში ათასობით ქარხანა დაიშალა და ჯართად გაიყიდა. მეორე ეტაპის ათვლის სათავედ კი შეგვიძლია ვარდების რევოლუცია მივიჩნიოთ. რა პროცესები დაიწყო რევოლუციის შემდეგ საქართველოში, რა ეკონომიკური და სოციალური ტრანსფორმაციები მოხდა ჩვენ ირგვლივ, განსაკუთრებით კი მნიშვნელოვანია ამ პროცესში ადგილობრივი დონორების/ორგანიზაციებისა როლი. არასამთავრობო ორგანიზაციები წლების განმავლობაში ჩამოყალიბდა იმგვარ ინსტიტუციად, რომელსაც გადაწყვეტილების მიღების პროცესზე გავლენის მოხდენა შეუძლია. ხშირ შემთხვევაში, ისინი ქმნიან სხვადასხვა დისკურსს, რომლის ირგვლივაც მიმდინარეობს დისკუსიები ქართულ საზოგადოებაში. მათი საქმნიანობა ფართოდ არის გაშუქებული მედიის მიერ, რაც ასევე ხელს უწყობს მათი გავლენის გაზრდას. შესაბამისად, ჩატარდა კვლევა: "პროდასავლური

არასამთავრობო ორგანიზაციების როლი ნეოლიბერალიზაციის პროცესში 2003-2012 საქართველოში". კვლევის მიზანი იყო, დადგენა იმისა, თუ რა როლი ითამაშა არასამთავრობო ორგანიზაციებმა ქართული სახელმწიფოს ნეოლიბერალიზაციის პროცესში 2003 წლიდან 2012 წლამდე. მიზნის შესაბამისად, გამოიყო შემდეგი ამოცანები: 1) გამორკვევა იმისა, თუ პოზიციები ჰქონდათ წამყვან არასამთავრობო ორგანიზაციებს, დერეგულირებისა და პრივატიზაციის პოლიტიკაზე, რომელიც პოსტრევოლუციურ პერიოდში იწყება; 2) გამორკვევა იმისა, თუ რა როლი ითამაშა სამოქალაქო სექტორმა ინდივიდუალიზმისა და პირადი პასუხისმგებლობის (წარმატება/წარუმატებლობის შემთხვევაში) იდეის დამკვიდრებაში; 3) როგორ რეაგირებდა სამოქალაქო სექტორი სოციალური დაცვის გარეშე დარჩენილ, სიღარებისთვის განწირული მოქალაქეების პროტესტზე (მათი განცხადებები, წარმოებული კამპანია, თუ გამოხმაურებები). მოცემული კვლევის ჰიპოთეზა იყო შემდეგი: პროდასავლური არასამთავრობო ორგანიზაციების მიერ წარმოებული პოლიტიკა თანხვედრაში მოდიოდა ხელისუფლების მიერ არჩეულ ნეოლიბერალურ კურსთან. ნაშრომის შესასწავლად გამოვიყენე თვისებრივი კვლევის მეთოდი, კერძოდ კი კონტენტ ანალიზი. კვლევამ ცხადყო, რომ 2003 წლიდან 2012 წლამდე არასამთავრობო ორგანიზაციების დიდი ნაწილის როლი საკმაოდ მაღალი იყო ნეოლიბერალიზაციის პროცესში. ეს კარგად ჩანდა მათ მიერ დაფინანსებულ პროექტებში, სადაც თითქმის არასდროს ხდებოდა სოციალურ თემატიკის პრიორიტეტად გამოყოფა, ან მისი დაფინანსება. ყველაზე მნიშვნელოვანი კი ის არის, რომ ჩვენ თითქმის ვერ ვხვდებით ისეთ საკითხებზე გაცხადებებს, როგორიცაა მასობრივი პრივატიზაცია, გარემოს დაბინძურება, შრომის კოდექსი და ა.შ. ისინი მასობრივად ახდენდნე ისეთი საკითხები უგულებელყოფას, როგორიცაა სიღარიბე, შრომითი საკითხები და ა.შ და კონცერტრირდებოდნენ სამოქალაქო და პოლიტიკური თანასწორობის სხვადასხვა საკითხზე.