ეკონომიკური სანქციის, როგორც ეკონომიკური დილომატიის ინსტრუმენტის ეფექტიანობა

Abstract

The objective of the thesis is to analyze the factors that influence the efficiency of the economic diplomacy. The study is based on a wide range of literature reviews. The methodology used includes: discourse analysis, content analysis and analysis of statistical data. The The purpose of this paper is to examin the sanctions imposed by the United States and the United nations from 2003 untill 2016 to persuade North Korea to discontinue its nuclear weapon programs and reverse to Non Proliferation Treaty. The hypothesis is formatted as follows: In the years of 2003- 2016, negative economic sanctions of the United States and the United Nations against North Korea, in terms of nuclear restructuring, was inefficient because: a) a high expectation rate of conflict between the initiator and the target and b) the low economic cost of the target. The hypothesis is discussed in the theoretical context of conflict expectation model. On the basis of data analysis, it is confirmed that in the given period, due to the imposition of sanctions, low marginal economic cost of North Korea and the high level of expected confrontation with the United States caused the inefficiency of economic sanctions in terms of stopping the nuclear program. Furthermore, the third factor of the inefficiency of economic sanctions is the inadequate mechanism of enforcement.

მოცემული ნაშრომის ამოცანაა ეკონომიკური დიპლომატის ეფექტიანობის განმაპირობებელი ფაქტორების ანალიზი. კვლევა ეფუძვნება ფართო ლიტერატურის მიმოხილვას. მეთოდოლოგიად გამოყენებულია დისკურს ანალიზი, კონტენტ ანალიზი და სტატისტიკური მონაცემების ანალიზი. კვლევის მიზანია გამოავლინოს, თუ რა ფაქტორებმა განაპირობა 2003 – 2016 წლებში, ამერიკის შეერთებული შტატებისა და გაეროს უშიშროების საბჭოს მიერ ჩრდილოეთ კორეისათვის დაწესებული ნეგატიური ეკონომიკური სანქციების არაეფექტიანობა, ბირთვული პროგრამის შეჩერების კუთხით. ჰიპოთეზა ჩამოყალიბებულია შემდეგნაირად - 2003 – 2016 წლებში, ამერიკის შეერთებული შტატებისა და გაეროს მიერ, ჩრდილოეთ კორეის წინააღმდეგ გატარებული ნეგატიური ეკონომიკური სანქციების არაეფექტიანობა, ბირთვული პროგრამის შეერების კუთხით, განპირობებული იყო ა) ინიციატორსა და სამიზნეს შორის კონფლიქტის მაღალი მოლოდინითა და ბ) სამიზნისათვის მიყენებული დაბალი ეკონომიკური დანახარჯით. ჰიპოთეზის განხილულია კონფლიქტის მოლოდინის მოდელის თეორიულ ჭრილში. მონაცემთა ანალიზის საფუძველზე მტკიცდება, რომ მოცემულ პერიოდში, სანქციების დაწესების შედეგად, ჩრდილოეთ კორეისათვის მიყენებული მარგინალური ეკონომიკური დანახარჯი და ამერიკის შეერთებულ შტატებთან კონფლიქის მოლოდინის მაღალი დონე, განაპირობებს ეკონომიკური სანქციების არაეფექტიანობას ბირთვული პროგრამის შეჩერების კუთხით. დამატებით დადგინდა, რომ ეკონომიკურ სანქციათა არაეფექტიანობის მესამე, განმაპირობებელი ფაქტორი არის აღსრულების არაადექვატური მექანიზმი.