ტრანსფორმაციული მშვიდობის მშენებლობა კვიპროსსა და საქართველოში: შედარებითი კვლევა

Abstract

Aim of this research is to study the reason of different dynamics of peacebuilding processes in Georgia and Cyprus. Research puzzle of the paper is the setting, where despite the same post-conflict environment by 2017 conflict was positively transformed in Cyprus while in Georgia’s conflict affected regions - in Abkhazia and South Ossetia - were not. Research question of the paper is the following – why conflict transformation did not take place in Georgia unlike Cyprus? Hypothesis states that unlike Cyprus, conflict transformation in Georgia was not possible due to lack of physical interaction between conflict-divided societies. Structurally first part of the paper focuses on the methodology and importance of the research as well as analysis of the John Paul Lederach’s Transformative Peacebuilding Theory which is used for the explanation of the hypothesis. Relevant academic literature is also reviewed in the first part of the study. Second part of the paper moves on to the description, study and comparative analysis of peace process in Cyprus and Georgia. Comparative analysis shows the empirical relevance of the hypothesis and presents direct correlation between physical interaction between conflict-divided societies and conflict transformation.

ნაშრომის მიზანია სამშვიდობო თეორიების პრიზმიდან შეისწავლოს საქართველოსა და კვიპროსის ეთნო-პოლიტიკური კონფლიქტების დარეგულირების განსხვავებული დინამიკის მიზეზები. ნაშრომის საკვლევ პრობლემას წარმოადგენს ის ვითარება, რომლის მიხედვით მსგავსი პოსტ-კონფლიქტური გარემოებების მიუხედავად კვიპროსში 2017 წლის მდგომარეობით მოხერხდა კონფლიქტის პოზიტიური ტრანსფორმაცია, ხოლო საქართველოს კონფლიქტურ რეგიონებში – აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთში – ვერა. ნაშრომის მთავარ საკვლევი კითხვაა თუ რატომ ვერ მოხდა კონფლიქტების პოზიტიური ტრანსფორმაცია საქართველოში კვიპროსისგან განსხვავებით. ნაშრომის ჰიპოთეზას წარმოადგენს მოსაზრება, რომლის მიხედვით საქართველოში, კვიპროსისგან განსხვავებით კონფლიქტის ტრანსფორმაცია ვერ მოხერხდა კონფლიქტის გათიშულ საზოგადოებებს შორის ფიზიკური ინტერაქციის არარსებობის გამო. სტრუქტურულად, ნაშრომის პირველი ნაწილი ეთმობა კვლების აქტუალობისა და მეთოდოლოგიის აღწერას, ასევე კვლევის შედეგებისა და ჰიპოთეზის დასადასუტრებლად გამოყენებული – ჯონ პოლ ლედერაქის ტრანსფორმაციული მშვიდობის მშენებლობის თეორიის ანალიზს. პირველ ნაწილში ასევე მიმოხილულია რელევანტური სამეცნიერო ლიტერატურა. ნაშრომის მეორე ნაწილი ფოკუსირებულია კვიპროსსა და საქართველოში სამშვიდობო პროცესების დინამიკის აღწერაზე, გამოკვლევასა და მათ შედარებით ანალიზზე. შედარებითი ანალიზისას გამოიკვეთა ნაშრომის ჰიპოთეზის ემპირიული რელევანტურობა და წარმოჩინდა პირდაპირი კორელაცია კონფლიქტით გათიშული საზოგადოებების ერთმანეთთან ფიზიკურ ინტერაქციასა და კონფლიქტის პოზიტიურ ტრანსფორმაციას შორის.