ინტერპერსონალური კომუნიკაციის დეფიციტი და კონფლიქტები ორგანიზაციაში

Abstract

Communication is ability for people to communicate with each other. Today there are not many fields, where Communicational skills are not necessary. Almost every organization employees have to work with somebody. Every interaction comes with Conflict, as it is the part of the teamwork. Based on that, the goal of my thesis is to research how lack of communication impacts on conflicts in organization. To reach the goal the following objectives were set: Find out the ways of communication in Organization; Find out the effectiveness of the communication in the Organization; Research the ways of handling the conflict; Find out the quality of communication on handling the conflict. Based on the objectives following questions for research were made: How effective is the ways of conflict in organization; How does the individual handling the conflict; How does the quality of communication works on handling of Conflict. The research was held according to the Quantitative Research method. 200 respondents participated in the survey. Generalization of the respondents was employed people. Analyses of the data happened according to the next factors; Communication: Communication with manager, Communication with other employees; communication with Top-management. Conflict: View of the conflict, Specify perceptions, Needs, Relationship with others and Agreements. According to the results of the research we can see, that in the organizations where have good communication, handling conflict is good as well. Organizations where communication is poor, handling Conflict is poor as well.

კომუნიკაცია ადამიანების ერთმანეთთან ურთიერთობის უნარია. დღესდღეობით ძალიან ცოტაა ისეთი სფერო სადაც კომუნიკაციის უნარი არაა საჭირო, რადგან თითქმის ყველა ორგანიზაციაში ადამიანებს სხვის გვერდით უწევთ მუშაობა. ყოველგვარ ინტერაქციას თან ახლავს კონფლიქტიც, ვინაიდან ის ჯგუფური მუშაობის გარდაუვალი ნაწილია. აქედან გამომდინარე ჩემი კვლევის მიზანი ინტერპერსონალური კომუნიკაციის დეფიციტის გავლენის შესწავლაა ორგანიზაციულ კონფლიქტებზე. მიზნის მისაღწევად შემუშავდა შემდეგი ამოცანები: ორგანიზაციაში არსებული კომუნიკაციის ფორმების შესწავლა; ორგანიზაციაში არსებული კომუნიკაციის ეფექტურობის განსაზღვრა; ინდივიდის მხრიდან კონფლიქტის დაძლევის ხერხების განსაზღვრა და კომუნიკაციის ხარისხის შეფასება კონფლიქტის გამკლავების დროს. შესაბამისად შემუშავდა კვლევის კითხვები: რამდენად ეფექტურია ორგანიზაციაში არსებული კომუნიკაციის გზები; როგორ უმკლავდება ინდივიდი კონფლიქტს; როგორ მოქმედებს კომუნიკაციის ხარისხი კონფლიქტის გამკლავებაზე. კვლევა ჩატარდა რაოდენობრივი კვლევის მეთოდების გამოყენებით, შეიქმნა ინტერნეტ კითხვარი, რომლის მეშვეობითაც 200 რესპონდენტი გამოიკითხა. შერჩევის გენერალურ ერთობლიობას დასაქმებული ადამიანები წარმოადგენდნენ. მონაცემთა დამუშავებისათვის მოხდა კომუნიკაციისა და კონფლიქტის გამკლავების შემდეგი ფაქტორების გამოვლენა და შემდგომ დამუშავება. კომუნიკაციის ფაქტორები: კომუნიკაცია ხელმძღვანელებთან, კომუნიკაცია თანამშრომელთა შორის და კომუნიკაცია ტოპ-მენეჯმენტთან ორგანიზაციაში. კონფლიქტის ფაქტორები: კონფლიქტის ხედვა, აღქმების დაზუსტება, სურვილები და საჭიროებები, ურთიერთობები და შეთანხმება. კვლევის შედეგად გამოვლინდა, რომ კარგი კომუნიკაციის მქონე ორგანიზაციების თანამშრომლები კონფლიქტის მიმღებლობისა და მასთან გამკლავების დიდ მაჩვენებელს გამოხატავენ, ხოლო ყველაზე მცირე მაჩვენებელი დაბალი კომუნიკაციის მქონე ორგანიზაციებში გამოიკვეთება.