სატელევიზიო პროგრამა - „თეატრალი“

Abstract

Theater is a very actual question for modern society. Based on its specificity it can be discussed in various ways. Theater is a part of the nation's culture. It needs development and attention. The topic is also interesting in journalistic terms. It is important what the media does in order to popularize theater. The main goal of the research is to determine what broadcast media: television and radio do in order to popularize theater. What was before and what is it now? Quantitative, comparative and content research has been used to answer the question. Television, radio and press of the second half of the 20th century have been studied. Also, the same media outlets of the XXI century have been studied in order to make comparison. As a result of the comparison, the number of TV and radio programs does not give us a big change. Only content and characters are changed. As a result of quantitative research, it has been found that the society has a lack of information provided by the media about the theater. The information is narrow-proof and rare. As a result of the research, the attitudes and needs of people towards theater and media have been identified.

თეატრი, დღევანდელ საზოგადოებაში აქტუალური საკითხია. მისი განხილვა, თავისივე სპეციფიკიდან გამომდინარე მრავალნაირად შეიძლება. თეატრი, ერის კულტურის შემადგენელი ნაწილია. მას, განვითარება და ყურადღება სჭირდება. თემა, ჟურნალისტური კუთხითაც საინტერესოა. მნიშვნელოვანია, რას აკეთებს მედია თეატრის პოპულარიზაციისათვის. კვლევის მთავარი მიზანია, დადგინდეს, რამდენად უწევს პოპულარიზაციას ტელევიზია და რადიო თეატრს. რა იყო ადრე და რა არის ახლა? კითხვაზე პასუხის მისაღებად გამოყენებულია რაოდენობრივი, შედარებითი და შინაარსობრივი კვლევა. საკვლევად აღებულია XX საუკუნის მეორე ნახევრის ტელევიზია, რადიო და პრესა. ასევე, შესადარებლად - XXI საუკუნის იგივე მედია საშუალებები. შედარების შედეგად დადგინდა, რომ სატელევიზიო და რადიო პროგრამების რაოდენობა დიდ სახესხვაობას არ გვაძლევს. იცვლება მხოლოდ კონტენტი და პერსონაჟები. რაოდენობრივი კვლევის შედეგად დადგინდა, რომ საზოგადოებას არ აკმაყოფილებს მედიის მიეერ მიწოდებული ინფორმაცია თეატრის შესახებ. ის ვიწროპროფილური და იშვიათია. კვლევის შედეგად კამოიკვეთა ხალხის დამოკიდებულება და მოთხოვნილებები თეატრისა და მედიის მიმართ.