დაზარალებულის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში

2010 წელს სისხლის სამართლის საპროცესო კანონმდებლობაში მოხდა რევოლუციური რეფორმა, რის შედეგადაც ძალაში შევიდა ახალი სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსი. აღნიშნული რეფორმით ცვლილებები განიცადა არაერთმა ფუნდამენტურმა საკითხმა. პირველრიგში, აღსანიშნავია ის, რომ ინკვიზიციური სისხლის სამართლის სისტემიდან გადავედით შეჯიბრებით სამართალწარმოებაზე.
რეფორმის შედეგად მივიღეთ სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსი, რომელიც საერთო სამართლის სისტემის მქონე ქვეყნებში მოქმედი სისტემების მსგავსად შეჯიბრებით ანუ მხარეთა თანასწორობაზე დამყარებულ სამართლებრივ პროცედურებს გვთავაზობს.
ახალმა სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსმა ბევრი პროგრესული სიახლე გაითვალისწინა, მათ შორის, აღსანიშნავია ნაფიც მსაჯულთა სასამართლო, რაც უზრუნველყოფს საზოგადოების დიდ ჩართულობას მართლმსაჯულების პროცესში. ასევე, პროგრესული სიახლის სახით, ახალმა სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსმა შემოგვთავაზა, ბრალდებულისა და ზოგადად, დაცვის მხარის გაზრდილი უფლებამოსილება, რაც, თავის მხრივ, რა თქმა უნდა, უზრუნველყოფს დაცვის მხარის პოზიციების განმტკიცებასა და ბრალდებულისთვის მეტ სამართლებრივ გარანტიებს.
სისხლის სამართლის საპროცესო კანონმდებლობის რეფორმა შეეხო დაზარალებულსაც და ძირეულად შეცვალა დაზარალებულის როლი სისხლი სამართალწარმოებაში. თუკი,
მრავალი წლის განმავლობაში, დაზარალებული იყო სისხლის სამართლის პროცესის აქტიური მხარე, ახალი საპროცესო კოდექსით მისი უფლებები მინიმუმამდე იქნა დაყვანილი.