Options
უდანაშაულობის პრეზუმფცია და მისი განხორციელების გარანტიები
Date Issued
2019
Author(s)
Advisor(s)
Institution
Faculty
Abstract
უდანაშაულობის პრეზუმფცია სისხლის სამართლის პროცესის ერთ-ერთი ძირითადი პრინციპს წარმოადგენს, რომელიც სამართალწარმოების პროცესში მოქმედებს მანამ, სანამ დამოუკიდებელი და მიუკერძოებელი სასამართლო საბოლოო გადაწყვეტილებას არ მიიღებს პირის ბრალეულობის ან უდანაშაულობის შესახებ. უდანაშაულობის პრეზუმფცია მხოლოდ ზოგადი პრინციპი არ არის, იგი სამართლებრივი დაცვის ერთ-ერთი ფუნდამენტური გარანტია.
საერთაშორისო და შიდა საკანონმდებლო ნორმებით უდანაშაულობის პრეზუმფცია აღიარებულია, როგორც ერთ-ერთი ძირითადი უფლება და დაცვის გარანტი პირისთვის, რომელსაც ბრალს სახელმწიფო სდებს. მიუხედავად იმისა, რამდენად ძლიერია მტკიცებულებათა ერთობლიობა, ან რამდენად მაღალ სტანდარტს აკმაყოფილებენ ისინი არავის აქვს უფლება დაარღვიოს პირის უდანაშაულობის პრეზუმფცია, უფლება, რომელიც ბრალდებულს აძლევს საშუალებას არ გახდეს საზოგადოებისგან იზოლირებული. უდანაშაულობის პრეზუმფციის დაცვის ვალდებულება ეკისრება არა მხოლოდ ბრალდების მხარეს, არამედ პროცესში მონაწილე სხვა სუბიექტებსაც მათ შორის მედიასაც.
აღნიშნული თემის აქტუალობა გამომდინარეობს მისი შინაარსის გააზრებისას წამოჭრილი პრობლემების გამოკვეთის, გამოკვლევისა და გადაჭრის გზების ძიების მნიშვნელობიდან გამომდინარე, ნაშრომში განხილული იქნება პრობლემური საკითხები კერძოდ: უდანაშაულობის პრეზუმფციის მოქმედების ფარგლები, უნდა წყვეტდეს თუ არა ის მოქმედებას პირველი ინსტანციის მიერ გამოტანილი გამამტყუნებელი განაჩენის გამოცხადებისთანავე და ხომ არ უნდა მიჰყვებოდეს ის პირს აპელაციასა და კასაციაში.
ასევე მნიშვნელოვანი პრობლემაა მედიის მიერ თავისი ქმედებებით ბრალდებულის დამნაშავედ გადაქცევა. შესაძლოა თუ არა ის გამართლდეს საჯარო ინტერესით და სად გადის ზღვარი უდანაშაულობის პრეზუმფციის დაცვასა და პროფესიული საქმიანობის შესრულებას შორის.
საერთაშორისო და შიდა საკანონმდებლო ნორმებით უდანაშაულობის პრეზუმფცია აღიარებულია, როგორც ერთ-ერთი ძირითადი უფლება და დაცვის გარანტი პირისთვის, რომელსაც ბრალს სახელმწიფო სდებს. მიუხედავად იმისა, რამდენად ძლიერია მტკიცებულებათა ერთობლიობა, ან რამდენად მაღალ სტანდარტს აკმაყოფილებენ ისინი არავის აქვს უფლება დაარღვიოს პირის უდანაშაულობის პრეზუმფცია, უფლება, რომელიც ბრალდებულს აძლევს საშუალებას არ გახდეს საზოგადოებისგან იზოლირებული. უდანაშაულობის პრეზუმფციის დაცვის ვალდებულება ეკისრება არა მხოლოდ ბრალდების მხარეს, არამედ პროცესში მონაწილე სხვა სუბიექტებსაც მათ შორის მედიასაც.
აღნიშნული თემის აქტუალობა გამომდინარეობს მისი შინაარსის გააზრებისას წამოჭრილი პრობლემების გამოკვეთის, გამოკვლევისა და გადაჭრის გზების ძიების მნიშვნელობიდან გამომდინარე, ნაშრომში განხილული იქნება პრობლემური საკითხები კერძოდ: უდანაშაულობის პრეზუმფციის მოქმედების ფარგლები, უნდა წყვეტდეს თუ არა ის მოქმედებას პირველი ინსტანციის მიერ გამოტანილი გამამტყუნებელი განაჩენის გამოცხადებისთანავე და ხომ არ უნდა მიჰყვებოდეს ის პირს აპელაციასა და კასაციაში.
ასევე მნიშვნელოვანი პრობლემაა მედიის მიერ თავისი ქმედებებით ბრალდებულის დამნაშავედ გადაქცევა. შესაძლოა თუ არა ის გამართლდეს საჯარო ინტერესით და სად გადის ზღვარი უდანაშაულობის პრეზუმფციის დაცვასა და პროფესიული საქმიანობის შესრულებას შორის.
File(s)
Loading...
Name
samagistro mirzashvili.pdf
Description
უდანაშაულობის პრეზუმფცია და მისი განხორციელების გარანტიები
Size
794.02 KB
Format
Adobe PDF
Checksum
(MD5):7cae800740fee6d2846eb9f8f2ee4d7b