რუსეთის ფედერაციის საგარეო პოლიტიკის დინამიკა უკრაინის ინტერვენციის ანალიზი

Abstract

Recent challenges in the relationship between the West and Russia have led to a suspension of political and military cooperation. NATO’s (EU’s) eastward enlargement to include former Soviet republics in its membership is identified as the main components that fuelled the deterioration in relations with Russia. Responding from a sense of insecurity, Russia has grown more assertive in regional politics to ensure its national interests. Russia has been able to project power in regional politics aiming to regain its former power status. Russia’s increasingly confrontational stance has eventually been manifested in military interventions in Georgia (2008) and in Ukraine (2014). The following thesis titled “Dynamics of foreign policy of Russian Federation, Analysis of Ukraine Intervention” studies Ukraine Crisis, its background and motives of the parties involved. As the thesis aims to explore external incentives and reasons behind Russia’s decision to annex Crimea and to intervene in Ukraine, we will analyze Russia’s foreign policy dynamics in the changing – multipolar world. After having conducted a thorough research we concluded, that Russia’s decision to intervene in Ukraine was caused by its diverse threat perceptions towards west and by geopolitical controversy between the West and Russia over Ukraine. In the following thesis we will use qualitative research methods, namely discourse analysis method, qualitative content analysis and a case study of Ukraine intervention. As for the theoretical framework, we consider offensive realism to be the most suitable theory among other IR theories for explaining actor’s interests to gain more relative power and hegemony in anarchic International system.

რუსეთის ფედერაციის მიერ ყირიმის ანექსია წარმოადგენდა ქვეყნის სუვერენიტეტისა და ტერიტორიული მთლიანობის პრინციპის, რამდენიმე მრავალმხრივი და ორმხრივი ხელშეკრულების და დამკვიდრებული საერთაშორისო ნორმების სასტიკ დარღვევას და მან საგრძნობლად შეცვალა სახელმწიფოებს შორის დაფუძნებული საერთაშორისო წესრიგი. დასავლეთის მიერ პოსტ-საბჭოთა ქვეყნების დემოკრატიზაციის მხარდაჭერა და მათი პოტენციური გაწევრიანება ევროპულ და ევრო-ატლანტიკურ სტრუქტურებში რუსეთის მიერ აღიქმება მთავარ ეროვნულ საფრთხედ. შესაბამისად, ამის საპასუხოდ რუსეთმა მიმართა თვითდამკვიდრების საგარეო პოლიტიკას, რათა უზრუნველყოს საკუთარი ეროვნული ინტერესები და ძლიერების სტატუსი. მისი კონფრონტაციული დამოკიდებულების გამოხატულება იყო 2008 წელს საქართველოში, 2014 წელს კი უკრაინაში ინტერვენცია. წინამდებარე ნაშრომის მიზანია უკრაინის ინტერვენციის შემთხვევის ანალიზი, რათა პასუხი გავცეთ მთავარ საკვლევ კითხვას, თუ რა მოტივები იყო განმსაზღვრელი რუსეთისათვის უკრაინაში ინტერვენციის განსახორციელებლად გაანალიზებულ იქნა რუსეთის საგარეო პოლიტიკის დინამიკა თანამედროვე მულტიპოლარულ სამყაროში, რამდენადაც კონფლიქტის საწყისებს რუსეთის რეალპოლიტიკაში ვხედავთ. კვლევის პროცესში მივედით დასკვნამდე, რომ რუსეთის ქმედებები ყირიმში აიხსნება მისი დასავლეთთან გეოპოლიტიკური მეტოქეობით და უსაფრთხოების/საფრთხეების აღქმებით (ახლო სამეზობლოს ქვეყნებზე გავლენის დაკარგვის საფრთხით). ნაშრომში გამოვიყენებთ დისკურსის ანალიზისა და თვისებრივი კონტენტ ანალიზის მეთოდს და შევისწავლით უკრაინის ინტერვენციის შემთხვევას, თეორიულ ჩარჩოდ კი თავდასხმით რეალიზმს გამოვიყენებთ, რათა გავაანალიზოთ რუსეთის ფედერაციის ქმედებების მოტივები.