თბილისის სახელმწიფო და კერძო უნივერსიტეტების აკადემიური პერსონალის დამოკიდებულება სპეციალური საჭიროების მქონე პირების მიმართ

Abstract

Inclusive education has been one of the priorities of education system reforms in Georgia since 2006. Today the model of education is a necessary component of state policy. But as any change, the involvement of people with special needs in the educational space is not a simple process. The aim of the research was to understand the attitude of academic personnel of Tbilisi State and Private Universities toward people with special needs. According to the research purpose, the following main tasks were outlined: what is the attitude of the academic personnel towards the inclusive education model? The attitude towards people with special needs and how they evaluate the internal policy of the university in the direction of the inclusive education. The survey was carried out using an opinion poll of experts and an indepth

interview method. The general unity were people employed in private and state universities in Tbilisi. The following findings have been revealed: the attitude of the academic staff participating in the studying process is positive about the inclusive education model, both in private and state universities. They have information about the model of inclusive education, but the level of information differs from universities and the faculties of the university itself. Private and state university academic personnel believe that students with special needs should study at higher education institutions because the right of education is established by law, so they believe that any university should be prepared to welcome any person with special need. The study also showed that the internal policy of the university differs not only at the level of state and private universities but also between state universities and private universities. However, it is noteworthy that the state accreditation program gives obligation to create conditions for people with special needs in the university area.

ინკლუზიური განათლება საქართველოში განათლების სისტემის რეფორმის ერთერთ

პრიორიტეტად 2006 წლიდან იქცა. დღეისათვის განათლების მოცემული მოდელი სახელმწიფო პოლიტიკის აუცილებელი შემადგენელი ნაწილია. მაგრამ როგორც ნებისმიერი სიახლე, სპეციალური საჭიროების მქონე პირთა ჩართვა საგანმანათლებლო სივრცეში მარტივ პროცესს არ წარმოადგენს. კვლევის მიზანი იყო თბილისის სახელმწიფო და კერძო უნივერსიტეტების აკადემიური პერსონალის დამოკიდებულების გაგება სპეციალური საჭიროების მქონე პირების მიმართ. აღნიშნული მიზნის შესაბამისად დაისვა შემდეგი ძირითადი ამოცანები: როგორია აკადემიური პერსონალის დამოკიდებულება ინკლუზიური განათლების მოდელის მიმართ, რა დამოკიდებულება აქვთ უშუალოდ სპეციალური საჭიროების მქონე პირების მიმართ და როგორ აფასებენ ისინი უნივერსიტეტის შიდა პოლიტიკას ინკლუზიური განათლების მოდელის მიმართულებით. კვლევა განხორციელდა ექსპერთა გამოკითხვისა და სიღრმისეული ინტერვიუს მეთოდის გამოყენებით. გენერალურ ერთობლიობას წარმოადგენდნენ ქალაქ თბილისში არსებული კერძო და სახელმწიფო უნივერსიტეტებში დასაქმებული პირები. კვლევამ შემდეგი ძირითადი მიგნებები გამოავლინა : კვლევაში მონაწილე აკადემიური პერსონალის დამოკიდებულება, ინკლუზიური განათლების მოდელის მიმართ არის დადებითი, როგორც კერძო, ასევე სახელმწიფო უნივერსიტეტებისა. მათ აქვთ ინფორმაცია ინკლუზიური განათლების მოდელის შესახებ, თუმცა ინფორმაციულობის დონე განსხვავდება უნივერსიტეტებსა და თვითონ უნივერსიტეტის ფაკულტეტებს შორისაც. კვლევაში მონაწილე, როგორც კერძო, ასევე სახელმწიფო უნივერსიტეტის აკადემიური პერსონალი, თვლის, რომ სპეციალური საჭიროების მქონე სტუდენტები უნდა სწავლობდნენ უმაღლეს სასწავლო დაწესებულებებში, რადგან განათლების მიღების უფლება ნებისმიერი ადამიანისთვის არის კანონით დადგენილი, ამიტომაც მათი აზრით, ნებისმიერი სასწავლებელი უნდა იყოს მზად ყველანაირად, მიიღოს სპეციალური საჭროების მქონე პირი დაწესებულებაში. კვლევამ ასევე აჩვენა, რომ უნივერსიტეტის შიდა პოლიტიკა განსხვავდება არა მხოლოდ სახელმწიფო და კერძო უნივერსიტეტების დონეზე, არამედ სახელმწიფო უნივერსიტეტებს და კერძო უნივერსიტეტებს შორისაც. თუმცა აღსანიშნავია, რომ სახელმწიფოს აკრედიტაციის პროგრამა მათ თანაბრად ავალდებულებს, სპეციალური საჭიროების მქონე პირების მიღების პირობების შექმნა, საუნივერსიტეტო სივრცეში.