აფხაზეთის კონფლიქტი: ქართული და აფხაზური ნარატივები კინემატოგრაფიაში

Abstract

The present master's thesis is a comparative analysis of Georgian and Abkhazian films about Georgian-Abkhazian conflict in 1992-1993. Resolving conflict is impossible if we do not understand national attitudes of Georgian and Abkhazian societies. So it is important to study their national narratives and collective momery. This study aims to analyse how films shape national narratives of the war in Georgian and Abkhazian societies. Research discusses reasons and results of the conflict. Study of movies highlights views of post-conflict societies about each other and about russia’s role in the conflict. Furthermore it helps us to understand their hopes for the future. The study is a qualitative research. I am going to use multiple case-study design. Discourse analysis of Georgian and Abkhazian films were used during the research process. In addition scientific research papers, some electronic media resources and books were analyzed for data collection and analysis. Modernism is the main theoretical framework in the research. Modernists argue that nationalism is a new phenomenon. It is a product of specific effects of the modern development. There are represented theoretical narratives of Michel Billig and Benedict Anderson. Reminding of nationhood is a countinual process. It is embedded in banal practices of everyday life. According to this study one of the banal reminder of nationhood is film. In addition we analyze Pierre Nora’s theory about sites of memory. From this perspective films are sites of memories. They are used by Georgian and Abkhazian society to localize, maintain and reproduce memory of the war.

წინამდებარე სამაგისტრო ნაშრომი 1992-1993 წლების ქართულ-აფხაზური კონფლიქტის შესახებ ქართველი და აფხაზი რეჟისორების მიერ გადაღებული ფილმების შედარებით ანალიზს წარმოადგენს. აფხაზეთის კონფლიქტის მოგვარება შეუძლებელია ქართულ და აფხაზურ საზოგადოებაში არსებული მოსაზრებების კვლევის გარეშე. განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია დაპირისპირებულ მხარეებში არსებული ნაციონალური ნარატივების, კოლექტიური მეხსიერებისა და ომის შემდეგ პერიოდში ფორმირებული მეხსიერების პოლიტიკის კვლევა და ანალიზი. ნაშრომში ფილმები წარმოდგენილია, როგორც ემპირიული მასალა აღნიშნული საკითხის შესასწავლად. კვლევის მიზანია, ახსნას, თუ, როგორ ხდება ქართულ-აფხაზური კონფლიქტის ნარატივის ხალხამდე მიტანა ფილმების საშუალებით. გაანალიზებულია ქართველებისა და აფხაზების დამოკიდებულება აღნიშნული ომისადმი; მათი ხედვები დაპირისპირების მიზეზების, შედეგებისა და პოსტ-კონფლიქტური მომავლის მიმართ. შესწავლილია დამოკიდებულებები, რომლებიც ერთმანეთის და რუსების მიმართ აქვთ. მეთოდოლოგიური თვალსაზრისით კვლევა იყენებს თვისებრივი კვლევის მეთოდებს, კერძოდ მრავალი შემთხვევის შესწავლის დიზაინს. იგი ორ შემთხვევას, ქართულ და აფხაზურ ფილმებს შეისწავლის და შემდეგ მათ ერთმანეთს ადარებს. შედარებისა და ანალიზის პროცესში გამოყენებულია დისკურსის ანალიზის მეთოდი. გარდა ფილმებისა, ინფორმაციის შეგროვების მიზნით ვიყენებთ კვლევასთან მიმართებით საინტერესო აკადემიურ სტატიებს სხვადასხვა ჟურნალებიდან, წიგნებიდან და ელექტრონული მედიიდან.