ქართულ და რუსულ სატელევიზიო პოლიტიკურ გადაცემათა პიარსტრატეგია

Abstract

The study aims to identify how much propagandistic narrative is laid out in political- analytical broadcasts of Georgian and Russian media and what kind of methods are used in this content of media. Whereas, majority of society gets information from TV, therefore at the time of important processes for the country, in this case during the elections, it gains more significance to analyze how the media broadcasts both the pre- elections and the post-elections environment, because the will of voters largely depends on it. In the process of studying the topic, we observed concrete media means, and analyzed the data received as a result of observation with the qualitative content-analysis methodology. We also used the method of expert depth interview, results of which meet with the results of media monitoring. In the capacity of experts, we made inquiries to political PR specialists, journalists, media experts, propaganda and information war analysts, PR specialists. The research demonstrated the several key trends and strategic aspects. Observation and content analysis on media means in two different political environments highlighted similarities-differences between them. The results enabled us to respond the study issues. Finally, we may conclude that the mentioned media segment of both countries is under political influence and tries to turn the channel’s policy as the audience beliefs, and for the purposes of achieving the goal they use persuasion and propagandistic narrative techniques.

კვლევის მიზანს წარმოადგენს დადგენა იმისა, თუ რამდენადაა ასახული ქართული და რუსული მედიის პოლიტიკურ-ანალიტიკურ გადაცემებში პროპაგანდისტული ნარატივი და პიარსტრატეგიის რა მეთოდებია გამოყენებული მედიის ამ კონტენტში. გამომდინარე იქიდან, რომ საზოგადოების უმეტესი ნაწილი ინფორმაციას ტელევიზიიდან ეცნობა, ქვეყნისათვის მნიშვნელოვანი პროცესების დროს, ამ შემთხვევაში არჩევნების პერიოდში, კიდევ უფრო დიდ მნიშვნელობას იძენს გაანალიზება, თუ როგორ აშუქებს მედია როგორც წინასაარჩევნო, ასევე პოსტსაარჩევნო გარემოს, რადგან დიდწილად სწორედ მასზეა დამოკიდებული ამომრჩევლის ნება. საკითხის შესწავლის პროცესში დავაკვირდით კონკრეტულ მედიასაშუალებებს, ხოლო დაკვირვების შედეგად მიღებული მონაცემები გავაანალიზეთ თვისებრივი კონტენტანალიზის

მეთოდით. გამოვიყენეთ ასევე საექსპერტო სიღრმისეული ინტერვიუს მეთოდიც, რომლის შედეგებიც ემთხვევა ჩატარებული მედიამონიტორინგის შედეგს. ექსპერტების რანგში გამოვიკითხეთ პოლიტიკური პიარის სპეციალისტები, ჟურნალისტები, მედიაექსპერტები, პროპაგანდისა და საინფორმაციო ომის ანალიტიკოსები, საზოგადოებასთან ურთიერთობის სპეციალისტები. კვლევის შედეგად გამოვლინდა რამდენიმე ძირითადი ტენდენცია და სტრატეგიული მნიშვნელობის ასპექტი. ორ განსხვავებულ პოლიტიკურ გარემოში არსებულ მედიასაშუალებებზე დაკვირვებამ და შინაარსობრივმა ანალიზმა გამოკვეთა მათ შორის არსებული მსგავსება-განსხვავებები. მიღებულმა შედეგებმა მოგვცა საშუალება, პასუხი გაგვეცა საკვლევი კითხვებისათვის. საბოლოო ჯამში, დავასკვნით, რომ აღნიშნული ორივე ქვეყნის მედიასეგმენტი განიცდის პოლიტიკურ გავლენას და ცდილობს არხში გატარებული პოლიტიკა აუდიტორიის მრწამსადაც აქციოს, მოცემული მიზნის განსახორციელებლად კი პიარსტატეგიაში იყენებენ დარწმუნებისა და პროპაგანდისტული ნარატივის ხერხებს.