პროკურორი,როგორც სისხლისსამართლებრივი დევნის სუბიექტი

თემის აქტუალობას განაპირობებს დისკრეციული სისხლისსამართლებრივი
დევნის შემოღება, რომელიც საპროცესო კანონმდებლობის ნოვაციას
წარმოადგენს.
ახალი სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის ძალით ქართული
მართლმსაჯულების სისტემა აღარ მიეკუთვნება კონტინენტური სამართლის
ქვეყანათა წრეს და ის გადავიდა (შეჯიბრებითი) საერთო სამართლის
ქვეყნების სამართლებრივ დოქტრინებზე, შესაბამისად, გაიზარდა
პროკურორის უფლებამოსილებანიც, დღეისათვის პროკურორს
დისკრეციული უფლებამოსილება გააჩნია და სისხლისსამართლებრივი
დევნის დაწყების საკითხი სწორედ მისი გადასაწყვეტია, ამდენად,
ყურადღებას იპყრობს პროკურორის, როგორც პროცესის სუბიექტის
პიროვნება ამ კუთხით,რადგანაც რაც უფრო ფართოა უფლებამოსილება, მით
მეტი პასუხისხმგებლობა და საფრთხეები მოჰყვება მას.
კვლევის მიზანი
წარმოდგენილი ნაშრომი მიზნად ისახავს,პროკურორის, როგორც
სისხლისსამართლებრივი დევნის სუბიექტის დისკრეციული
უფლებამოსილების შესწავლასა და გამოკვლევას, ვინაიდან, როგორც უკვე
აღინიშნა, ჩვენი ქვეყნის სისხლის სამართლის კანონმდებლობისთვის
დისკრეცია სიახლეს წარმოადგენს. ამ თემის გააზრებისთვის კი საჭიროა,
კარგად იქნეს გააზრებული, გამოკვლეული და განხილული ის საკითხები,
რომლებიც კავშირშია ზემოაღნიშნულ სიახლესთან.
კვლევის მეთოდები
ნაშრომში გამოყენებული იქნება შედარებით-სამართლებრივი, ლოგიკური
და სისტემურიკვლევის მეთოდები, მოძიებული ინფორმაცია კი
ანალიტიკური მეთოდის გამოყენებით დამუშავდება.