მედიაციის პროცესში ადვოკატ-წარმომადგენლის ეთიკის სტანდარტი და რეგულირების ფარგლები

ადამიანი მრავალი ურთიერთობის მონაწილეა, ურთიერთობათა
გარკვეული ნაწილი ხშირ შემთხვევაში კონფლიქტის სახეს იღებს, მისი
სუბიექტები კი ცდილობენ ამ უთანხმოების გადაჭრის გზების გამოძებნას.
კონფლიქტის წარმოშობის მიზეზი მრავალგვარი შეიძლება იყოს: აზრთა
სხვადასხვაობა, განსხვავებული ღირებულებები, შეფასებები, მოსაზრებები
და სხვა.
საუკუნეების განმავლობაში, საზოგადოება კონფლიქტის გადაჭრისთვის
სასამართლოს მიმართავდა,
თუმცა იურისტები დღემდე განაგრძობენ ფიქრს
დავის გადაწყვეტის ალტერნატიული,
უკეთესი და ბევრად ეფექტიანი გზის
გამოძებნაზე.
სწორედ ერთ-ერთ ასეთ ალტერნატიულ საშუალებას
წარმოადგენს მედიაცია, რომელიც საქართველოში შედარებით ახალი
ინსტიტუტია და ქართულ სამართლებრივ სივრცეში ცდილობს ადგილის
დამკვიდრებას.
სამოც წელზე მეტია, რაც მედიაცია საყოველთაოდ მიღებული გახდა,
მათ შორის შიდასახელმწიფოებრივი და გარე კონფლიქტების
მოსაგვარებლად, განსაკუთრებით მას შემდეგ, რაც ცივი ომი დასრულდა და
ადამიანები
მოლაპარაკებების მაგიდას მიუსხდნენ.
მედიაცია წარმოადგენს სპეციალური ცოდნის მქონე, ნეიტრალური
პირის მიერ წარმართულ მოლაპარაკების პროცესს, სადაც მესამე პირი -
მედიატორი ეხმარება დაპირისპირებულ მხარეებს მათ შორის წარმოშობილი
უთანხმოების შეთანხმებით დასრულებაში.