ალაჰის 99 „უმშვენიერესი სახელი“ ყურანსა და ადრეულ კომენტარებში

Abstract

According to Islam, God is a transcendental creature, unmatched (unequal and endless), and unlawful (unreliable and omnipresent). His mind does not understand the mind of the human being and we can only have some kind of approximation to it, which is essentially the creation of the Muslim holy book - the Qur'an.This conception is essentially made up of the epithets used in the Holy Scripture, so called "ألاسماءالحسنى" with the most beautiful names. In this work we have tried to understand these episodes systematically and gives us their calculation analysis based on the Quranic ayats and relevant comments (early commentators - Jalal 'Ain and Ibn Kasir's works).

ისლამის მიხედვით, ღმერთი ტრანსცენდენტული არსებაა, უჟამო (დაუსაბამო და უსასრულო) და ულოკაციო (არსადმყოფი და ყველაგანმსუფევი). მისი შეცნობა ადამიანის გონებას არ ხელეწიფება და ჩვენ მხოლოდ ის შეგვიძლია, რომ მასზე გარკვეული, მხოლოდ ძალიან მიახლოებითი წარმოდგენა გვქონდეს, რასაც ძირითადად გვიქმნის მუსლიმთა წმინდა წიგნი - ყურანი. ეს წარმოდგენა კი არსებითად გვიყალიბდება წმინდა ტექსტში ღმერთთან დაკავშირებით გამოყენებული ეპითეტების, ე. წ. „ألاسماء الحسنى" უმშვენიერესი სახელების მეშვეობით. წინამდებარე ნაშრომში შევეცადეთ სისტემურად განგვეხილა ეს ეპითეტები და მოგვეცა მათი მწყობრი ანალიზი ყურანის აიებისა და შესაბამისი კომენტარების (ადრეული კომენტატორების - ჯალალ ‘აინის და იბნ ქასირის ნაშრომების) საფუძველზე.