სახელმწიფო მმართველობისა და ტერიტორიული-ადმინისტრაციული მოწყობის ფორმები და საქართველო

Abstract

State is a social-political organization in the form of a special apparatus and the public authorities from exercising its sovereign obligations, guarantees the unity and integrity, establish public order, law attaches importance to the universal mandatory, that citizens' rights and freedoms, the law Nations and guarantee the rule of law. Under state rule, the rule of the higher government and the structure of the state. Analysis of the form of governance shows that it is historically dependent and represents the result of the interrelationship and struggle of the relevant social and political forces. Modern monarchies have experienced significant modifications, restricted by the monarchy authorities. In developed countries, monarchy institutions have become institutional institutions. Developing countries monarchies are trying to make their countries' constitutions with modern terms. Republican form of government is based on the principle of separation of power and the difference between the three independent branches of government: legislative, executive and judicial khelisuplebas.amas of democratic republican government in the distribution of work within the "balances and control" system, under which each of the independent A sakminobashi.magram in their functioning depends urtiertzemokmedebasa and cooperation, so that none of them has the right and the opportunity to intervene or to appropriate another person's rights. The optimal form of territorial arrangement of Georgia is now considered unitary. It is a decisive decisive factor for Georgia as a result of its general geopolitical situation, and in particular at a given stage when significant state reforms are undertaken on the background of the grave political and economic difficulties. In this paper we will discuss issues of state governance and territorial-administrative arrangements.

სახელმწიფო არის საზოგადოებრივ-პოლიტიკური ორგანიზაციის ფორმა, რომელიც განსაკუთრებული აპარატისა და საჯარო ხელისუფლების მეშვეობით ახორციელებს თავის სუვერენულ უფლებასმოსილებას, უზრუნველყოფს ქვეყნის ერთიანობას და მთლიანობას, ამყარებს საზოგადოებრივ წესრიგს, სამართალს ანიჭებს საყოველთაო სავალდებულო მნიშნელობას, რომელიც მოქალაქეთა უფლებებისა და თავისუფლებების, კანონიერებისა და მართლწესრიგის გარანტია. სახელმწიფოებრივი მმართველობის ქვეშ გულისხმობენ სახელმწიფოს უმაღლესი ხელისუფლები წესსა და მის სტრუქტურას. მმართველობის ფორმის ცნების ანალიზი გვიჩვენებს რომ ის ისტორიულად დამოუკიდებულია და წარმოადგენს საზოგადოების შესაბ¬ამისი სოციალური და პოლიტიკური ძალების ურთიერთდამოკიდებულების და ბრძოლის შედეგს. თანამედროვე მონარქიებმა მნიშვნელოვანი მოდიფიკაცია განიცადეს, იზღუდება მონ¬არქის ხელისუფლება. განვითარებულ ქვეყნებში მონარქის ინსტიტუტები უხელისუფლო ინსტიტუტებად იქცნენ. განვითარებადი ქვეყნების მონარქიები ცდილობენ შეალამაზონ თავიანთი ქვეყნის კონსტიტუციები თანამედროვე ტერმინებით. რესპუბლიკური მმართველობა ეფუძნება ხელისუფლების განაწილების პრინციპს და განასხვავებს სამ დამოუკიდებელ შტოს: საკანონმდებლო, აღმასრულებელ და სასამართლო ხელისუფლებას. ამასთან დემოკრატიული რესპუბლიკური მმართველობის დროს ხელისუ¬ფლების განაწილების ფარგლებში მოქმედებს “ურთიერთგაწონასწორებისა და კონტრ¬ოლის“ სისტემა, რომლის შესაბამისად თითოეული ხელისუფლება დამოუკიდებელია თავის საქმინობაში, მაგრამ მათი ფუნქციონირება დამოკიდებულია ურთიერ¬თზემო¬ქმედებასა და თანამშრომლობაზე, ისე რომ არცერთ მათგანს უფლება და შესაძლებლობა არ აქვს ჩაერიოს ან მიითვისოს მეორის უფლება.