ეროვნული თვითშეგნების პოეტური გარდასახვა მუხრან მაჭავარიანის ლირიკაში

Abstract

Mukhran Machavariani has a distinctive place in the creative space of Georgian poetry. His lyrical creatures are paid a great attention by a strong feeling of the time, by the breathing of the epoch, the feeling of the nation's rigor and the feeling of responsibility towards the homeland. In his poetry, there are many different tendencies that emerge and are derived from the poetry of national poetry. Poet's free poems are related to the classical poetry roots in the verifiable and rhythmic perspective. At the same time, Mukhran Machavariani played an important role in the establishment of new trends in modern Georgian poetry. The present work is exactly a part of the of the sacrament attempt of poetry.

მუხრან მაჭავარიანს გამორჩეული ადგილი უჭირავს ქართული პოეზიის შემოქმედებით სივრცეში. მისი ლირიკული ქმნილებანი ყურადღებას იქცევენ დროის მძაფრი განცდით, ეპოქის სუნთქვით, ერის ჭირ-ვარამის შეგნებითა და სამშობლოს წინაშე პასუხისმგებლობის გამძაფრებული გრძნობით. მის პოეზიაში მრავალი ისეთი ტენდენცია ვლინდება და მკვიდრდება, რომელიც ეროვნული პოეზიის წიაღიდანაა აღებული. პოეტის თავისუფალი ლექსები ვერსიფიკაციული და რიტმული თვალსაზრისითაც კლასიკური პოეზიის ძირებთან სისხლხორცეულადაა დაკავშირებული. ამავდროულად, მუხრან მაჭავარიანმა უმნიშვნელოვანესი როლი შეასრულა თანამედროვე ქართულ პოეზიაში ახალი ტენდენციების დამკვიდრების საქმეში. წინამდებარე ნაშრომი სწორედ ამ დიდებული შემოქმედის პოეზიასთან კიდევ ერთხელ ზიარების ცდაა.