მინიატურა ქართულ სიმბოლისტურ ნარატივში

Abstract

სადისერტაციო ნაშრომის საკვლევი სფეროა ქართველი მწერლების მინიატურები. მინიატურა, როგორც მრავლისმომცველი მხატვრულ-მსოფლმხედველობრივი დისკურსის მცირე ტექსტი, უძველესი დროიდან ამდიდრებს კაცობრიობის სიტყვიერ კულტურას, მაგრამ ის, როგორც სპეციფიკური სტრუქტურის დამოუკიდებელი ჟანრი, ლიტერატურის ისტორიაში XIX საუკუნის II ნახევრიდან ყალიბდება და მალევე იპყრობს მკვლევარ ლიტერატურათმცოდნეთა ყურადღებას; თუმცა, მიუხედავად მინიატურის ჟანრობრივი მახასიათებლების შესწავლის არცთუ ხანმოკლე ისტორიისა, სპეციალურ ლიტერატურასა თუ ლექსიკონებში ის მაინც არაერთგვაროვნად არის დეფინირებული, რაც მინიატურასთან დაკავშირებულ თანამედროვე კვლევებს კიდევ უფრო მეტად აქტუალურს ხდის. ვფიქრობთ, წინამდებარე ნაშრომი გარკვეულ წვლილს შეიტანს ქართული მინიატურული პროზის შესწავლის საქმეში.

The main problem and research area of the thesis concerns the miniatures by Georgian writers, the study of their typical features, and the appraisal of the contribution of these authors to the development of the genre of miniature prose. Miniature, as a small-sized text offering a comprehensive discourse reflecting artistic-worldview, has enriched the verbal culture of humankind since times immemorial; However it, as an independent genre with a specific structure, has begun to form in the history of literature in the second half of the 19th century, and has immediately attracted the attention of literary scholars; However, despite the not-so-brief history of studying the genre characteristics of literary miniature, it is still defined rather nonuniformly in special literature or dictionaries, which makes contemporary studies related to miniature even more relevant. We believe that this work will make a certain contribution to the study of Georgian miniature prose.