გონიერი ქალაქის ინსტრუმენტების გავლენა მოქალაქეთა თანამონაწილეობაზე - თბილისისა და ამსტერდამის შედარებითი ანალიზი

Abstract

The following paper is about the smart city concept and citizen participation. More than half of the World’s population now lives in urban areas. Such enormous and complex congregations of people inevitably tend to become messy and disordered places. Cities, megacities, generate new kinds of problems. Difficulty in waste management, scarcity of resources, air pollution, human health concerns, traffic congestions, and inadequate, deteriorating and aging infrastructures are among the more basic technical, physical, and material problems. Another set of problems are more social and organizational in nature rather than technical, physical or material. Problems of these types are associated with multiple and diverse stakeholders, high levels of interdependence, competing objectives and values, and social and political complexity. In this sense, city problems become wicked and tangled. Smart city as concept of urban development can solve these problems by ensuring citizens' involvement.

წინამდებარე ნაშრომი ეხება გონიერი ქალაქის კონცეფციასა და მოქალაქეთა მონაწილეობას. დღესდღეობით მსოფლიოს პოპულაციის ნახევარზე მეტი ურბანულ გარემოში ცხოვრობს, რაც უწესრიგობისა და დაბინძურების მიზეზი ხდება. ნარჩენების მართვაში სირთულეები, რესურსების სიმწირე, ჰაერის დაბინძურება, ადამიანის ჯანმრთელობის გაუარესება, საგზაო პრობლემები, მოძველებული და გაუარესებული ინფრასტრუქტურა წარმოადგენს იმ არასრულ პრობლემათა ჩამონათვალს, რომელსაც აწყდებიან ქალაქები, მათში დიდი რაოდენობით ადამიანების თავმოყრის გამო. პრობლემების მეორე მხარე კი უფრო სოციალური და ორგანიზაციული ხასიათისაა, ვიდრე ფიზიკური, ტექნიკური თუ მატერიალური, ის მდგომარეობს მრავალფეროვანი დაინტერესებული მხარეების არსებობაში, რომლებიც ხშირ შემთხვევაში ვერ რიგდებიან კონკრეტული საკითხის მოგვარების გზებზე. გონიერ ქალაქს როგორც ურბანული განვითარების ერთ-ერთ კონცეფციას კი შეუძლია ამ უზარმაზარი პრობლემების მოგვარება, მოქალაქეების ჩართულობის შესაძლებლობების უზრუნველყოფით.