Smart power and its constraints: case of Russia’s smart power in Georgia

Abstract

Smart power has become especially important in a world that is changing at a historically unprecedented pace and that has resulted in changing nature of national as well as international power. Traditionally smart power has been explored in the context of the US foreign policy making, despite the fact that other states also opted for smart power strategies. The thesis tries to fill to this gap and empirically study effects and constraints of smart power on the case of Russia’s foreign policy vis-à-vis Georgia that during the past years implied both soft and hard power instruments. The thesis tries to answer the following question: Why Russia has shifted its policy from clearly hard power centered to more softened smart power policy in Georgia and how this shift has effected on Georgia’s European and Euro-Atlantic foreign policy choice? In doing so, the thesis uses case study as a main research method, where Russia’s foreign policy documents and statements of the relevant public officials are duly examined in order to analyze how hard and soft power instruments have been incorporated in Russia’s policy towards Georgia. On the other hand, the thesis explores public statements of Georgian officials, foreign policy and security strategic documents in order to assess the trends in Georgia’s foreign policy making and behavior vis-à-vis Russia and the West. The thesis looks at the public attitudes towards Georgia’s declared foreign policy goal as well as Russia and analyzes trends in those regards. Russia’s soft power is measured by the discourses of Orthodox church and mainstream media outlets in Georgia. The thesis hypothesis suggests that Russia’s overreliance on hard power instruments have undermined effectiveness of Russia’s smart power to effectively reverse Georgia’s European and Euro-Atlantic foreign policy choice. Despite the fact that the research proves that Russia’s hard power tools decreased the efficacy of overall Russia’s smart power to change Georgia’s foreign policy priorities on policy level, the thesis also identifies some changing trends in public attitudes of Georgians ultimately indicating that Russia’s soft power has effected on public opinion to some extent.

ჭკვიანი ძალის კონცეფცია განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი გახდა მსოფლლიოში, რომელიც უპრეცედენტო სიჩქარით იცვლება და სადაც ეროვნული თუ საერთაშორისო ძალის ბუნება იცვლება. ტრადიციულად ჭკვიანი ძალის კონცეფცია ამერიკის საგარეო პოლიტიკის კონტექსტში მიმოიხილება, მიუხედავად იმისა, რომ სხვა სახელმწიფოებოებიც იყენებ ამ ტიპის სტრატეგიებს. აღნიშნული თეზისი ცდილობს შეავსოს ეს სივრცე და ემპირიულად შეისწავლოს ჭკვიანი ძალის ეფექტები და შეზღუდვები საქართველოს მიმართ რუსეთის საგარეო პოლიტიკის მაგალითზე, რომელიც გასული წლების განმავლობაში მოიცავდა როგორც ხისტი, ასევე რბილი ძალის ინსტრუმენტებს. თეზისის საკვლევი კითხვა მდგომარეობს შემდეგში: რატომ შეიცვალა რუსეთის გამოკვეთილად ხისტ ძალაზე დაფუძნებული პოლიტიკა უფრო შერბილებული ჭკვიანი ძალის პოლიტიკისკენ და რა გავლენა იქონია ამ ცვლილებამ საქართველოს გაცხადებულ ევროპულ და ევროატლანტიკურ საგარეო პოლიტიკურ არჩევანზე? ნაშრომი იყენებს case study-ის მეთოდს, რომელშიც გაანალიზებულია რუსეთის საგარეო პოლიტიკური დოკუმენტები და შესაბამისი საჯარო პირების განცხადებები რათა გაანალიზდეს ხისტი და რბილი ძალის ინსტრუმენტები რუსეთის საგარეო პოლიტიკაში. მეორე მხრივ, ნაშრომი მიმოიხილავს საქართველოს ლიდერების განცხადებებს, მის საგარეო და უსაფრთხოების სტრატეგიულ დოკუმენტებს რათა შეაფასოს საქართველოს საგარეო პოლიტიკასა და ქცევაში არსებული ტრენდები რუსეთისა და დასავლეთის მიმართებით. ნაშრომი ასევე მიმოიხილავს საქართველოში არსებულ განწყობებს ქვეყნის საგარეო პოლიტიკური მიზნისა და რუსეთის მიმართ. რუსეთის საგარეო პოლიტიკა გაზომილია საქართველოს ეკლესიისა და ტრადიციული მედია დისკურსების შედეგად. თეზისის ჰიპოთეზა გულისხმობს შემდეგს: რუსეთის გადაჭარბებულმა დაყრდნობამ ხისტი ძალის ინსტრუმენტებზე შეასუსტა რუსული ჭკვიანი ძალის ეფექტურობა რათა მას ეფექტური გავლენა მოეხდინა საქართველოს ევროპულ და ევროატლანტიკურ საგარეო პოლიტიკურ არჩევანზე. მიუხედავად იმისა, რომ ნაშრომი ამტკიცებს, რომ რუსეთის ხისტი ძალის ინსტრუმენტებმა მართლაც მოახდინეს ეს ეფექტი და პოლიტიკის დონეზე მოსკოვმა ვერ შეძლო საქართველოს საგარეო პოლიტიკური არჩევანის შეცვლა, თეზისი ასევე მიმოიხილავს საქართველოში საზოგადოებრივ განწყობებში არსებულ ცვლილებებს, რომლებიც სწორედ რუსეთის რბილი ძალის გარკვეულ წარმატებულ შედეგებზე მიუთითებს.