თბილისის ღია უნივერსიტეტისამართლის სკოლაჭეჭელაშვილი, ზურაბმურადაშვილი, ქეთევანქეთევანმურადაშვილი2020-08-212020-08-212020https://openscience.ge/handle/1/2067In any legal state, the stability of civil and not only civil but also economic turnover is largely due to the transfer of ownership of property and the proper regulation of this legal relationship at the legislative level. An important and essential feature of a property is that it is possible to dispose of it. The present paper is devoted to an overview of the disposal of property rights in movable property, in particular the transfer of peculiarities. Based on the definition of the norm regulating the acquisition of ownership of movable property in the civil legislation of Georgia, the paper reviews three elements based on the acquisition of ownership of movable property. The first element is the entity authorized to transfer the property, which is defined as the "owner" based on the content of the article. However, the Civil Code also recognizes cases where, in addition to the owner, the transfer of ownership of the movable property can be carried out by third parties. The second and most important element is the "real right", namely the record that the owner must transfer the item to another person on the basis of the real right. As for the third element, it is the transfer of the item. The paper analyzes the legislative and practical significance of the transfer of the item. The analysis uses an important explanation from the Grand Chamber of the Supreme Court of Georgia. In order to regulate the transfer of ownership of movable property, it is crucial to present the systems presented in the legislation of different countries, which are defined by the traditional, consensual, abstract and causal systems. Accordingly, attention is drawn to the characteristics of the systems discussed in the example of French, German and Georgian civil law...ნებისმიერ სამართლებრივ სახელმწიფოში სამოქალაქო და არა მარტო სამოქალაქო, არამედ ეკონომიკური ბრუნვის სტაბილურობა უმეტესწილად განპირობებულია საკუთრების საკუთრების უფლების გადაცემითა და აღნიშნული სამართალურთიერთობის სათანადო მოწესრიგებით საკანონმდებლო დონეზე. საკუთრების მნიშვნელოვანი და არსებითი თავისებურება სწორედ იმაში მდგომარეობს, რომ არსებობს მისი განკარგვის შესაძლებლობა. წინამდებარე ნაშრომი კი სწორედ მოძრავ ნივთებზე საკუთრების უფლების განკარგვის კერძოდ გადაცემის თავისებურებათა მიმოხილვას ეძღვნება. საქართველო სამოქალაქო კანონმდებლობაში მოძრავ ნივთებზე საკუთრების უფლების შეძენის მომწესრიგებელი ნორმის განმარტების საფუძველზე ნაშრომში მიმოხილულია სამი ელემენტი, რომელსაც ეფუძნება მოძრავ ნივთებზე საკუთრების უფლების შეძენა. პირველი ელემენტი ეს არის საკუთრების გადაცემაზე უფლებამოსილი სუბიექტი, რომელიც მუხლის შინაარსიდან გამომდინარე განსაზღვრულია, როგორც „მესაკუთრე“. თუმცა სამოქალაქო კოდექსი იცნობს შემთხვევებსაც, როდესაც მესაკუთრის გარდა საკუთრებს უფლების გადაცემა მოძრავ ნივთებზე შეუძლიათ განახორციელონ მესამე პირებმაც. მეორე და მნიშვნელოვან ელემენტს წარმოადგენს „ნამდვილი უფლება“ კერძოდ ჩანაწერი იმის თაობაზე რომ მესაკუთრემ ნამდვილი უფლების საფუძველზე უნდა გადასცეს ნივთი სხვა პირს შესაბამიასდ დიდი ყურადღება ეთმობა საკითხს თუ რა შეიძლება მოიაზრებოდეს „ნამდვილ უფლება“-ში. რაც შეეხება მესამე ელემენტს ეს არის ნივთის გადაცემა. ნაშრომში გაანალიზებულია ნივთის გადაცემის საკანონმდებლო და პრაქტიკული მნიშვნელობა. ანალიზისას გამოყენებულია საქართველოს უზენაესი სასამართლოს დიდი პალატის მნიშვნელოვანი განმარტება აღნიშნულთან დაკავშირებით. მოძრავ ნივთებზე საკუთრების უფლების გადაცემის მოწესრიგებისას გადამწყვეტი მნიშვნელობა ენიჭება დღეის მდგომარეობით სხვადასხვა ქვეყნის კანონმდებლოაბში წარმოდგენილ სისტემებს, რომლებიც განისაზღვრება ტრადიციის, კონსენსუალური, აბსტრაქტული და კაუზალური სისტემებით. შესაბამისად ყურადღება მახვილდება სისტემათა მახასიათებლებზე, რომლებიც განხილულია საფრანგეთის გერმანიისა და საქართველოს სამოქალაქო კანონმდებლობათა მაგალითზე...kaსაქართველოს სამოქალაქო კანონმდებლობამოძრავი ნივთებისაკუთრების უფლების შეძენაmaster thesis