აკობია, ეკათანდაშვილი, გიორგიგიორგითანდაშვილი2019-12-202019-12-202019https://openscience.ge/handle/1/1159U.S. rebalance strategy was a key point in U.S.-China relationships. After U.S. instituted this strategy tried to balance China’s influence in the region. He decided to rebalance in diplomatic, economic and military aspects. Diplomatic meant to deepen it’s relationship with part ner countries and to establish new relationships, military rebalance meant to enter naval powers and establish military relationships with the countries of the region. China saw these acts negatively and against it’s core interests. Rebalance strategy also had impacts on territorial disputes in south china sea, Myanmar and China relationships, Malacca Dilemma was in dailym agenda of China. Myanmar had an important geopolitical location for China, it could have access to Indian ocean through Myanmar also decide Malacca streat problem. One more problem between U.S. and China is American view on communism. U.S.is famous with it’s promotion of democracy in the world, it’s high rank officials always criticized communism. U.S. has always been against such kind of rule and officialy stated it, this was against China’s interests. For China domestic stable was it’s core interest, which meant communist regime gavernance. U.S. also had Trans-Pacific Partnertship initiative, which did not mean China as it’s member state and put it undet threat that organization member states would replace China’s goods in U.S. markets and that would be great impact on it. U.S. rebalance policy to China doesn’t mean that U.S. is in a bad role and is not right with China. According to structural realism U.S.acts are normal and adequate in that situation. U.S. is trying to reach maximum power, just like China, who has recently gained power and also tries to reach maximum power. China is trying to replicate U.S. become a hegemon in it’s region and if it will be ablle to reach this aim, maybe we will see a new countru just like U.S. Despite these cases, U.S. was trying to act like, not to have any military tensions with China, because it was an important partnerამერიკის რებალანსირების სტრატეგია გარდამტეხი ეტაპი იყო ჩინეთ-ამერიკის ურთიერთობებში. ამ სტრატეგიის შემოღების შემდეგ იგი შეეცადა დაებალანსებინა ჩინეთის გავლენის ზრდა რეგიონში. მან გადაწყვიტა დიპლომატიური, ეკონომიკური და სამხედრო რებალანსირება. დიპლომატიური გულისხმობდა მის პარტნიორ ქვეყნებთან ურთიერთობის გაღრმავებას და ახალი ურთიერთობების ჩამოყალიბებას, ეკონომიკური გულისხმობდა ეკონომიკური ურთიერთობების გაუმჯობესებას და ახალი ურთიერთობების ჩამოყალიბებას, სამხედრო რებალანსირება კი საზღვაო ძალების შეყვანას და რეგიონის ქვეყნებთან სამხედრო ურთიერთობების დამყარებას გულისხმობდა. ეს ყველაფერი ჩინეთმა უარყოფითად აღიქვა და მისი ინტერესების წინააღმდეგ გადადგმულ ნაბიჯად ჩათვალა. რებალანსირების სტრატეგიამ ზეგავლენა მოახდინა სამხრეთ ჩინეთის ზღვებში ტერიტორიული დავებზე, მიანმარის და ჩინეთის ურთიერთობებზე, დღის წესრიგში დადგა ჩინეთისთვის მალაკას დილემა. მიანმარს ჩინეთისთვის მნიშვნელოვანი გეოპოლიტიკური მდებარეობა ჰქონდა, მისი საშუალებით შეეძლო ინდოეთის ოკეანეზე გასვლა და ასევე მალაკას სრუტის პრობლემის გადაჭრა. კიდევ ერთ პრობლემას ამერიკას და ჩინეთს შორის წარმოადგენდა ამერიკის შეხედულებები კომუნიზმზე. ამერიკა ცნობილია დემოკრატიის პროპაგანდით მსოფლიოში, მისი მაღალჩინოსნები ხშირად აკრიტიკებდნენ კომუნიზმს. ამერიკა წინააღმდეგი იყო ამ ტიპის მმართველობის, რასაც ოფიციალურად აცხადებდა, ეს კი ეწინააღმდეგებოდა ჩინეთის ინტერესებს. მისთვის შიდა სტაბილურობა სახელმწიფო ინტერესს წარმოადგენდა, რაც გულისხმობდა კომუნისტური პარტიის სათავეში ყოფნას. ა.შ.შ.-მ ასევე გამოთქვა ტრანს-წყნარი ოკეანის ეკონომიკური ორგანიზაციის ჩამოყალიბების ინიციატივა, რომელიც ჩინეთს გამორიცხავდა და ასევე საფრთხის ქვეშ აყენებდა, რადგან ეკონომიკური ორგანიზაციის სპეციფიკიდან გამომდინარე შესაძლებლობა იყო, რომ ამერიკაში მისი პროდუქცია ორგანიზაციის წევრი სხვა ქვეყნების პროდუქციით ჩანაცვლებულიყო, ეს კი მისთვის დიდი დარტყმა იქნებოდა. ამერიკის რებალანსირების პოლიტიკა ჩინეთისადმი არ ნიშნავს, რომ იგი ცუდ როლშია და ჩინეთის მიმართ არასწორ დამოკიდებულებას იჭერს. სტრუქტურული რეალიზმიდან გამომდინარე მისი ქმედებები ბუნებრივი და ადეკვატურია შექმნილ მფგომარეობაში. იგი ცდილობს მაქსიმალურ ძალაუფლებას მიაღწიოს ისევე, როგორც ჩინეთი, რომელიც ახლახანს გაძლიერდა და ასევე ცდილობს მაქსიმალური ძალაუფლების მიღებას. იგი იმეორებს აშშ-ს ქმედებებს, ცდილობს გახდეს ჰეგემონი რეგიონში, თუ ამას მიაღწევს შეიძლება აშშ-ს მსგავსი სახელმწიფო მივიღოთ მომავალში. ამერიკა მიუხედავად ამისა ცდილობდა ამ ყველაფრის გაკეთებას ჩინეთთან სამხედრო თვალსაზრისით ურთიერთობის დაძაბვის გარეშე, რადგან მისთვის მნიშვნელოვანი პარტნიორია.48 გვ.kaა.შ.შ. ჩინეთის ურთიერთობებიეკონომიკური კონკურენციამალაკას დილემაmaster thesis