აღკვეთის ღონისძიების სახით პატიმრობის გამოყენების,შეცვლის და გაუქმების პრობლემური საკითხები

Abstract

თემის აქტუალობა. თანამედროვე მსოფლიოში ადამიანის უფლებათა კონცეფციის განვითარებამ სახელმწიფოთა წინაშე არაერთი ვალდებულებაწარმოშვა. ამ ვალდებულებათაგან გამოირჩევა ადამიანის თავისუფლებასა და ხელშუხებლობაზე ზრუნვა, რომლებიც ჯერ კიდევ მე-20 საუკუნის პირველი ნახევრიდან დღემდე აქტუალურობას არ კარგავს. სამართლებრივსახელმწიფოში ადამიანი წარმოადგენს იმ უზენაეს ღირებულებას, რომლის დაცვისკენაც მოწოდებულია სახელმწიფო და საზოგადოება, შესაბამისად მის უფლებებში ისეთი ჩარევა, როგორიც არის პატიმრობა მრავალ საკითხს წევს წინა პლანზე. სოციალურიკვლევების შედეგად დგინდება, რომ მსოფლიოში დაახლოებით 3 მილიონი ადამიანს აქვს აღკვეთის ღონისძიების სახით პატიმრობა შეფარდებული; ევროპის მასშტაბით კი ეს რიცხვი 120 000 აღწევს. ეს ყველაფერი კი იმ ფონზე, როდესაც დაპატიმრება ადამიანის არაერთ უფლებას ზღუდავს. ბუნებრივია თავისი მაშტაბურობისა და მნიშვნელობის გათვალისიწნებით საკითხი აქტუალურობას არ კარგავს არამარტო საქართველოში არამედ მთელს საერთაშორისო საზოგადოებაში. იმისათვის, რომ ჯეროვნად დავიცვათ ადამიანის უფლებები და თავისუფლებები საჭიროა საკითხის კვლევა და შემეცნება. 1 კვლევის საგანი. ნაშრომის კვლევის საგანს წარმოადგენს აღკვეთის ღონისძიების სახით პატირმობის გამოყენების, შეცვლის და გაუქმების სამართლებრივი პრობლემები. საქართველოში პატიმრობის გამოყენებისადმი არაერთგვაროვანი მიდგომა და მისი მაღალი პროცენტულობა სამართლებრივი სტაბილურობისადმი კითხვებს სვამს. შესაბამისად საჭიროა შესწავლილ იქნას თუ რა ლეგალური საფუძვლებითა და მიზნებით მოქმედებს სახელმწიფო აღკვეთის ღონისძიების გამოყენებისას. კვლევის მიზანი და ამოცანები. ნაშრომის მიზანია გამოკვეთოს, ჩამოაყალიბოს და გაანალიზოს აღკვეთის ღონისძიების სახით პატიმრობის გამოყენების, შეცვლისა, გაუქმების სამართლებრივი პრობლემები. გააცნოს მკითხველს და დასაბუთებულად ახსნას თუ რა გამოწვევების წინაშე დგას სახელმწიფო და საზოგადოება, როდესაც პატიმრობის არაჯეროვანი გამოყენების საფრთხეები არსებობს. ყოველივეზემოთქმულის გათვალსიიწნებით კვლევის ამოცანას წარმოადგენს საქართველოს საკანონმდებლო მოწესრიგების შესწავლა და სისტემური ანალიზი, რისი მეშვეობითაც უნდა მოხდეს პრაქტიკული და თეორიული პრობლემების იდენტიფიცირება და მისი გადაჭრის შესაბამისი გზის მოძიება. ეს ყველაფერი კი არ უნდა მოხდეს საერთაშორისო სამართლებრივი ბაზისის გაუთვალისიწნებლად, რადგან ეს უკანასკნელი პროგრესულ მოწესრიგებას შეიცავს ამ მიმართულებით. მათ შორის აღსანიშნავია ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს მიდგომები და საქართველოსთვის გასაზიარებელი პრაქტიკა. კვლევის მეთოდები. რადგანაც საკითხი კომპლექსურია აუცილებელია კვლევისას გამოყენებულ იქნას კვლევის ინტერდისციპლინარული და შერეული მეთოდები. მათ შორის საკითხთა სიღრმისეული შესწავლის მიზნით გამოყენებული იქნებაშედარებითსამართლებრივი, ლოგიკურიდასისტემურიკვლევისმეთოდები, მოძიებული ინფორმაცია კი ანალიტიკური მეთოდის გამოყენებით დამუშავდება.