პროკურორის დისკრეციული უფლებამოსილებები

Abstract

The relevance of the topic is conditioned by the introduction of discretionary criminal prosecution, which is an innovation of procedural law. By virtue of the new Criminal Procedure Code, the Georgian justice system no longer belongs to the circle of continental law countries and it has moved to (competitive) legal doctrines of common law countries, therefore, the prosecutor's powers have increased. Conquers the personality of the prosecutor as the subject of the process in this regard, because the wider the authority, the more responsibility and threats will follow it. The urgency of the paper is due to the fact that the reform of the criminal procedure legislation of Georgia continues today. At the same time, the scale of crime is increasing and new types of crimes are spreading. In Georgia, the prosecutor's office is at the center of the fight against crime, which with its objectivity and fair approach tries to prove the guilt of the person before the court, to help prove the guilt of the person who is acting on behalf of the state and supports the state accusation. The presented paper aims to study and investigate the discretionary powers of the prosecutor as a subject of criminal prosecution, as, as already mentioned, discretion is a novelty for the criminal law of our country. To understand this topic, it is necessary to understand, examine and discuss the issues related to the above-mentioned novelty.

თემის აქტუალობას განაპირობებს დისკრეციული სისხლისსამართლებრივი დევნის შემოღება, რომელიც საპროცესო კანონმდებლობის ნოვაციას წარმოადგენს. ახალი სისხლის სამართლის საპროცესო კანონმდებლობის მიხედვით ქართული მართლმსაჯულების სისტემა აღარ მიეკუთვნება კონტინენტური სამართლის ქვეყანათა წრეს და ის გადავიდა (შეჯიბრებითი) საერთო სამართლის ქვეყნების სამართლებრივ დოქტრინებზე, შესაბამისად, გაიზარდა პროკურორის უფლებამოსილებანიც, დღეისათვის პროკურორს დისკრეციული უფლებამოსილება გააჩნია და სისხლისსამართლებრივი დევნის დაწყების საკითხი სწორედ მისი გადასაწყვეტია, ამდენად, ყურადღებას იპყრობს პროკურორის, როგორც პროცესის ერთ-ერთი მთავარი სუბიექტის როლი ამ კუთხით,რადგანაც რაც უფრო ფართოა უფლებამოსილება, მით მეტი პასუხისხმგებლობა და საფრთხეები ახლავს მას. ნაშრომის აქტუალობას განაპირობებს ის გარემოებაც, რომ საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კანონმდებლობის რეფორმა დღესაც გრძელდება. ამასთან იზრდება დანაშაულის მასშტაბები და ვრცელდება ახალი სახის დანაშაულებები. საქართველოში კი დანაშაულის წინააღმდეგ ბრძოლის მთავარიფიგურა სწორედ პროკურორია, იგი თავისი ობიექტურობითა და სამართლიანი მიდგომით ცდილობს სასამართლოს წინაშე დაამტკიცოს პირის ბრალეულობა, დაეხმაროს სასამართლოს პირის დამნაშავეობის საკითხის დადგენაში,რამეთუ პროკურორი მოქმედებს სახელმწიფოს სახელით და სასამართლოში მხარს უჭერს სახელმწიფო ბრალდებას.