ზეგანაკვეთური სამუშაო სასამართლო პრაქტიკაში

Abstract

Thesis is devoted to the definition of the essence of overtime work both in accordance with Georgian law and in accordance with judicial practice, as well as based on the opinions of 20 European countries and various international organizations. Thesis also discusses the separation of overtime from excess time and additional time. The maximum duration of overtime work per day, week, month or year, as exemplified by different countries focusing on the legal and contractual nature of overtime. The work emphasizes the relevance of this issue and the need to create a unified judicial practice. The study carried out in the frame of this thesis is another proof that the majority of employees in the Georgian labor market are not even aware of the essence of overtime work, which indicates the need for greater activation of both the state and various organizations. The work presents the author's vision of solving specific cases, in particular, what can be qualified as overtime work of an employee and in what cases he is payable with an increased margin compared to ordinary hours.

სამაგისტრო ნაშრომი ეხება ზეგანაკვეთური სამუშაოს არსის დადგენას, როგორც ქართული კანონმდებლობისა და სასამართლო პრაქტის მიხედვით, ასევე ევროპის 20 ქვეყნისა და სხვადასხვა საერთაშორისო ორგანიზაციისეულ შეხედულებებზე დაყრდნობით. ასევე ნაშრომი ეხება ზეგანაკვეთური სამუშაოს გამიჯვნას ზედმეტად ნამუშევარ დროსა და ჭარბი საათებისაგან. ზეგანგაკვეთური სამუშაოს მაქსიმალურ ხარნგრძლივობას დღის, კვირის, თვისა თუ წლის ჭრილში, ამათან სხვადასხვა ქვეყნების მაგალითზე ყურადღებაა გამახვილებული ზეგანაკვეთური სამუშაოს კანონისმიერ და ხელშეკრულებისეულ ბუნებაზე. ნაშრომში წარმოჩენელია ამ საკითხის აქტუალობა და ერთგვაროვანი სასამართლო პრაქტიკის ჩამოყალიბების აუცილებლობა. ნაშრომის ფარგლებში შესრულებული ტენდენციის კვლევა კიდევ ერთი დასტურია იმისა, რომ ქართულ შრომის ბაზარზე დასაქმებულთა უმეტესი ნაწილი ელემენტარულ დონეზეც კი არ არის ინფორმირებული ზეგანაკვეთური სამუშაოს არსის შესახებ, რაც მიუთითებს როგორც სახელმწიფოს ასევე სხვადასხვა ორგანიზაციების უფრო მეტად გააქტიურების აუცილებლობაზე ნაშრომში წამოჩენილია ავტორისეული ხედვა კონკრეტული შემთხვევების გადაწყვეტისა კერძოდ, რა შეიძლება დაკვალიფიცირდეს მუშაკის ზეგანაკვეთურ შრომად და რა შემთხვევაში ექვემდებარება იგი ანაზღაურებას ჩვეულებრივი საათობრივი საათებისაგან გაზრდილი მარჟით.