შეთანხმება, როგორც საარბიტრაჟო პროცესის განხილვის საფუძველი საქართველოში

Abstract

Arbitration belongs to one of the institutions that is developing rapidly in the country, the development of arbitration contributes to the existence of a reliable platform, which is especially attractive for investors, as we know the need for arbitration is seen, especially in the business sector, Since the rapid resolution of disputes is vital to business, so that it does not interfere with the functioning of the business, it is because of these needs that the United States and Europe have developed arbitration and today, as a reliable, fast, effective way to resolve disputes. It is my chosen topic, "Agreement as the Basis for Arbitration", that is an important issue that cannot be ignored on the way to the existence of arbitration, because the arbitration agreement is the main basis for starting the process. In the agreement, it is important that there is a mutual desire that the parties wish to use arbitration as an alternative to the dispute in the event of a dispute. The following paper discusses: The evolution of arbitration in Georgia, the gradual refinement of legislation and the changes that have taken place in the legislation, including the current situation, the types of agreements and the main requisites such as: Place of concluding the arbitration agreement, language, applicable law, institutional and ad hoc arbitration, Examples of agreements from practice such as the DRC and GIAC Arbitration Agreement Recommendations are discussed in the agreement are shown, as well as the will component and its importance in the agreement, as well as the subjects in the arbitration: Individuals, legal entities, third parties, representations, arbitrators, as well as issues such as non-compulsory arbitration and its impractical purpose as seen through my eyes are discussed. In this paper, I have focused on the substantive consideration of the agreement by the court. The following is a standard “single view” as well as an essential discussion. In this regard, I would like to share my views on why I do not support the substantive consideration of the parties to the arbitration agreement by the court, even without the motion of the party. It is my arguments that reinforce the view that the Court's approach to arbitration is subject to substantive consideration by the Court of Arbitration, and that the examples of other countries that have already gone through the same course and are now undergoing Georgian arbitration, Also, special attention is paid to the regulation in the paper, which applies to physical and administrative bodies. In terms of the possibility of using electronic means when it comes to arbitration agreements and I have argued that it is possible to make changes, special attention is paid to this issue, because the current state of the pandemic covid-19 in Georgia should not interfere with the implementation of electronic arbitration, individuals and administrative bodies should not be subject to such regulation as any regulation which I believe is no longer intended to serve the special protection of the parties. What changes have been made in this regard and what allows me to say this, is discussed in the paper, as well as the scope of the arbitration agreement, which as far as I know remains one of the problematic issues, as there are frequent disputes between the parties. For the sake of clarity, two Supreme Court rulings have been issued to better understand the consequences of the vague scope and the importance of focusing on them. The above-mentioned topics are the dominant issues in the paper, and practice shows that it is important to refine and develop approaches, and it was in this topic that I considered it important to review not only "what is"? But "what should be." I believe that the paper focuses on the problematic issues that need to be changed and that are important for the functioning of arbitration.

არბიტრაჟი მიეკუთვნება იმ ინსტიტუტებიდან ერთ-ერთს, რომელიც ქვეყანაში სწრაფად განვითარება-დახვეწის გზას ადგას, არბიტრაჟის განვითარება ხელს უწყობს საიმედო პლატფორმის არსებობას, რომელიც მიმზიდველია განსაკუთრებით ინვესტორებისთვის, როგორც ჩვენთვის ცნობილია არბიტრაჟის საჭიროებას ხედავს განსაკუთრებით ბიზნესს სექტორი, ვინაიდან რადგანაც განსაკუთრებულად ბიზნესისათვის ხშირ შემთხვევაში სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია დავის სწრაფი გადაწყვეტა, რათა ბიზნესის ფუნქციონირებას ხელი არ შეეშალოს, სწორედ აღნიშნული საჭიროებებიდან გამომდინარე განავითარა ამერიკამ, ევროპამ არბიტრაჟი და ეტაპები გავლის შემდეგ დღეს უკვე ჩამოყალიბდა, როგორც დავების მოგვარების სანდო, სწრაფი, ეფექტური საშუალება. სწორედ ჩემს მიერ არჩეული თემა ,შეთანხმება, როგორც არბიტრაჟის განხილვის საფუძველი“ არის ის მნიშვნელოვანი საკითხი, რომლის უგულებელყოფაც წარმოუდგენელია არბიტრაჟის არსებობის გზაზე, ვინაიდან რადგანაც სწორედ საარბიტრაჟო შეთანხმება არის პროცესის დაწყების მთვარი საფუძველი, შეთანხმებაში მნიშვნელოვანია არსებობდეს ორმხრივი გამოვლენილი სურვილი მასზედ, რომ მხარეებს სურთ დავის მოგვარების ალტერნატიული საშუალების არბიტრაჟის გამოყენება დავის არსებობის შემთხვევაში. მოცემულ ნაშრომში განხილულია: არბიტრაჟის ევოლუცია საქართველოში, კანონმდებლობის ეტაპობრივი დახვეწა და ცვლილებები რომლებიც კანონმდებლობაში დღეის მდგომარეობის ჩათვლითაა განხორციელებული, შეთანხმების სახეები და მთავარი რეკვიზიტები როგორებიცაა: საარბიტრაჟო შეთანხმების დადების ადგილი, ენა, გამოსაყენებელი სამართალი, განხილულია ინსტიტუციონალური და ad hoc არბიტრაჟი, მოყვანილია შეთანხმების მაგალითები პრაქტიკიდან როგორიცაა DRC და GIAC საარბიტრაჟო დაწესებულებების მიერ შემუშავებული შეთანხმების რეკომენდირებული დათქმები , განხილულია შეთანხმებაში ნების კომპონენტი და მისი მნიშვნელობა, აგრეთვე სუბიექტები არბიტრაჟში: ფიზიკური პირები, იურიდიული პირები, მესამე პირები, წარმომადგენლობა, არბიტრები, აგრეთვე განხილულია საკითხები, როგორიცაა-არასავალდებულო არბიტრაჟი და ჩემი თვალით დანახული მისი არაპრაქტიკული დანიშნულება, ნაშრომში გასაკუთრებული ყურადღება გავამახვილე სასამართლოს მიერ შეთანხმების არსებით განხილვაზე, მოყვანილია როგორც ,,ერთი შეხედვის სტანდარტი“ აგრეთვე არსებითი განხილვა, სწორედ მოცემულ საკითხთან დაკავშირებით გაეცნობით ჩემს მოსაზრებებს თუ რატომ არ ვუჭერ მხარს, მხარეების მიერ არბიტრაჟზე შეთანხმების სასამართლოს მიერ არსებითად განხილვას მხარის შუამდგომლობის გარეშეც კი, სწორედ ჩემს მიერ მოყვანილი არგუმენტები განამტკიცებენ იმ აზრს რომ სასამართლოს მიდგომა არბიტრაჟზე შეთანხმების სასამართლოს მიერ არსებითად განხილვის კუთხით შესაცვლელია და გასათვალისწინებელი სხვა ქვეყნების მაგალითები, რომლებმაც უკვე გაიარეს იგივე გზა და რომელსაც ახლა ქართული არბიტრაჟი გადის, აგრეთვე განსაკუთრებული ყურადღება ეთმობა ნაშრომში რეგულაციას, რომელიც ფიზიკური და ადმინისტრაციული ორგანოების მიმართ ვრცელდება, ელექტრონული საშუალებების გამოყენების შესაძლებლობის კუთხით როდესაც საქმე ეხება საარბიტრაჟო შეთანხმებას და აქვე მოყვანილი მაქვს არგუმენტები თუ რაზე დაყრდობითაა შესაძლებელი ცვლილების განხორციელება, განსაკუთრებული ყურადღება ეთმობა მოცემულ საკითხს, რადგან დღევანდელ დღეს სწორედ საქართველოში არსებული პანდემიის covid-19 არსებობის პირობებში, არბიტრაჟის ელექტრონული საქმიანობის განხორციელებას ხელი არ უნდა შეეშალოს შესაბამისად ფიზიკური პირები და ადმინისტრაციული ორგანოები არ უნდა მოექცნენ იმგვარი რეგულაციის ქვეშ, რომელი რეგულაციაც ვთლვლი რომ თავდაპირველ მიზანს მხარეების განსაკუთრებულ დაცვას აღარ ემსახურება, თუ რა ცვლილებები განხორციელდა ამ კუთხით და რა მაძლევს აღნიშნულის თქმის საშუალებას განხილულია ნაშრომში, აგრეთვე ყურადღება არის გამახვილებული საარბიტრაჟო შეთანხმების ფარგლებზე რომლებიც როგორც ჩემთვის ცნობილი გახდა ერთ-ერთ პრობლემატურ საკითხად რჩება, ვინაიდან რადგანაც ხშირია შემთხვევები როდესაც დავა რომელიც წარმოშობილია მხარეებს შორის ცდება მათ მიერ შეთანხმებაში გაწერილ დავებს, თვალსაჩინოებისთვის მოყვანილია ორი უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილება, რადგან უკეთ აღსაქმელი ყოფილიყო ბუნდოვანი ფარგლების შედეგები და მათზე ყურადღების გამახვილების მნიშვნელობა. სწორედ ზემოაღნიშნული თემები წარმოადგენს ნაშრომში დომინანტურ საკითხებს და პრაქტიკა ამას ცხადყოფს, რომ მნიშვნელოვანია მიდგომების დახვეწა და განვითარება და სწორედ არჩეულ თემაში მნიშვნელოვნად ჩავთვალე მიმოხილვა გამეკეთებინა არა მხოლოდ ,,რა არის“? არამედ ,,რა უნდა იყოს“. ვთვლი რომ ნაშრომში აქცენტები დასმულია იმ პრობლემურ საკითხებზე, რომლებიც ცვლილებას საჭიროებენ და რომლებიც მნიშვნელოვანია არბიტრაჟის ფუნქციონირებისთვის.